Tajine II
Yep, gelijk aan de slag.
Eet ze voor zo!
augustus 2005
Digiloog
Tis wat met dat fotograferen. De één piekert over de aanschaf van een nieuwe digitale camera, de ander oefent zich rot met haar juist aangeschafte digitale. Ik pieker over het misschien beter toch maar analoog fotograferen. Opnieuw heb ik een filmrolletje volgeschoten en opnieuw ben ik zeer gecharmeerd van het resultaat. Ergens zit iets dat maakt dat ik meer voel voor het analoge dan voor het digitale.
En wat het nou precies is? Geen flauw idee. Ik weet wel dat ik altijd al moeite had met de manier waarop een digitaal toestel de kleur van mensenhuid vastlegt op de sensor. Maar ook in zwartwit (in dit geval een CN400-film en later ingescand) blijft er voor mij een groot verschil. Zo groot dat het me laat twijfelen over het tóch maar analoog fotograferen en investeren in een goede negatievenscanner. Hij doet het tenslotte ook en zijn foto’s zijn ook geweldig. Maar de voorspelling dat analoog binnen no time verdwijnen zal, houdt mijn dilemma echter in stand.
Tajine
“Ben je niet in Rotterdam aan het werk? Je bent toch niet op vakantie ofzo?”, vroeg ze me.
“Nee.”antwoordde ik, “Ik zit voor een paar weekjes in Amsterdam. Dan ben ik nog een week of wat op het Rotterdamse en daarna pas ga ik met vakantie. Maar vertel, hoe was jouw vakantie? Hoe was het in Marokko?”
“Erg goed” zei ze en vertelde over strand, familie en bruiloft. “Ik heb van daar een kadootje voor je meegenomen. Tis zwaar en het is breekbaar, dus vandaar dat ik vroeg wanneer je weer kwam, want dan kun je het meenemen.”
Leuk! Vanwege ons vorige eetdeetje en mijn enthousiasme over de Marokkaanse keuken, had ik een vaag idee wat het zou kunnen zijn. Vandaag sprak ik met ‘r af. Voorbereid op mijn kado nam ik dit keer als tegenprestatie een grote pot drop mee, die overigens direct geplunderd werd. En ja hoor, daar was het kado: een tajine met een pot tajine-kruiden erbij. En als toegift een heerlijke minimaaltijd uit haar tajine met ui, paprika, gehakt en aardappel. Geserveerd met vers brood. Jummie.
Binnenkort zal ze komen proeven of mijn kookkunsten tajine-waardig zijn. SmaRts gaat dus leren koken in de tajine. Goh, wat erg! 😉
Goeiemorgen
Deze zat vanochtend op me te wachten binnen op de muur.
Je weet wat ze zeggen: als er je er eentje ziet, is de ander in de buurt.
Eindelijk…
…weekend!
Pfff, alsof het nooit vrijdag werd. Druk druk druk met zoveel (en zoveel anders dan anders!).
Ik werd bijvoorbeeld een tijdje terug gevraagd foto’s te maken van de feestvarkens op een bruiloftsfeestje dat afgelopen weekend plaatsvond. En nog zonder dat de opdrachtgevers het resultaat zagen, werd ik er al rijkelijk voor beloond (en natuurlijk heb ik die beloning nog op dezelfde avond weer uitgegeven).
Pfff, alsof het nooit vrijdag werd. Druk druk druk met zoveel (en zoveel anders dan anders!).
Ik werd bijvoorbeeld een tijdje terug gevraagd foto’s te maken van de feestvarkens op een bruiloftsfeestje dat afgelopen weekend plaatsvond. En nog zonder dat de opdrachtgevers het resultaat zagen, werd ik er al rijkelijk voor beloond (en natuurlijk heb ik die beloning nog op dezelfde avond weer uitgegeven).
Gedurende de hele week lag én Pivot én mijn pc in puin en tussen de bedrijven door probeerde ik dat op te lossen. Los van dat sloopte ik ook nog bijna mijn camera door een ietwat onbehouwen schoonmaakmanoeuvre (die stomme lange nagels ook), waardoor mijn cam nu voorzien gaat worden van een nieuw focusschermpje. Ai ai ai, dat gaat weer wat kosten. ‘Wees nou toch eens voorzichtiger met je spullen!’ (jahaa, ik voel de tik op mijn vingers!).
En ik zit weer voor Baas in Amsterdam. Lekker met de trein forensen van hier naar daar en weer terug. Zo ontspoort er eens wat, is het stikdruk vanwege Sail ’05 óf er knapt een bovenleiding. Aan gebeurtenissen dus geen gebrek, wel hoog tijd voor wat rust in de tent. Nog een dag of tig en dan bevind ik me voor een paar daagjes in andere oorden. Wat kan een mens daar toch aan toe zijn.
Gedachtendump
Beetje wazige telefoonfoto, maar jummie wat was het lekker.
Tapas dus. Dat moest ik nog even kwijt.
Pc-perikelen
Toch niet zo heel lang geleden heb ik de boel opgeschoond. Maar toch bleek het weer erg nodig. Inmiddels goede geheugen erin en joepie! Mijn peeceetje kan toch nog even mee!
Ti Amerò
Je moet er van houden.
Klassiek in een smakelijke verpakking.
‘E ti amerò comunque, lo so
Anche se non sei con me
Mi manchi più che mai stasera
Quanto non lo sai…‘
Bij mij gaat ie soms op keihard.
Ti Amerò
Je moet er van houden.
Klassiek in een smakelijke verpakking.
‘E ti amerò comunque, lo so
Anche se non sei con me
Mi manchi più che mai stasera
Quanto non lo sai…‘
Bij mij gaat ie soms op keihard.