december 2005

Vanmiddag zag ik dat een merel zó fanatiek zijn lied aan het verkondigen was, dat ik mezelf heel even voor de gek kon houden met te zeggen dat de lente eraan komt. Jammer alleen dat die natuurtechnisch nog even op zich laat wachten.

De laatste loodjes voor haar!

Ga ik dit jaar nu opnieuw naar al die mensen een kerstkaart sturen, slechts om het sturen, for all times sake, om-weet-ik-veel-wat-voor-reden-maar-zeker-niet-omdat-we-zo-close-zijn…

…of doe ik het dit jaar maar es niet?

Iemand stuurt je een bericht via SchoolBANK:
“Hoi SmaRts, hier een bericht van K. Hoe is het met jou? In september 2006 is het 20 jaar geleden dat we aan de opleiding begonnen. Mij lijkt het wel leuk om dan bij genoeg animo een avondje met elkaar ergens te gaan eten. Een soort van reunie? Graag hoor ik nog van je hierover.”
Mijn eerste reactie? Narekenen!! Twintig jaar?? Dat kan toch niet?? Jawel, ze heeft gelijk; tis écht alweer twintig jaar geleden. Pff. Gelukkig wordt SmaRts niet ouder dan 29, dat voordeel heeft ze dan weer wel ( -onderdrukt een kuchje- ). Maar wel erg leuk. Ik hoop echt dat het tot dat etentje komt.

Dit keer niet voor de verkoop van hypotheken of andere ongure financiële adviezen, maar voor de verkoop van een bon voor de schoonheidsspecialiste of voor vis-oliecapsules. Mijn antwoord blijft nee. Opzouten met die telefonische terreur.

Zij en ik op stap. Het zou dus mooi weer worden. ‘Vlinders en Vlissingen’. Leuke combi dachten we zo. Alleen het weer zat niet erg mee. Voor de vlinders niet erg, het was daar al warm genoeg. Maar voor op het strand wel jammer. Uiteraard hebben we nog wel even op onze handdoeken gelegen. Anders hadden we die helemaal voor noppes meegesjouwd. Ik had een heerlijk relaxdagje in geweldig gezelschap!
– Wordt vervolgd –