Zoca 2006
Subliem! Je komt ogen en oren te kort voor wat er allemaal in die film gebeurt!
Pirates, the sequel Meer lezen »
De Turkse keuken is een samensmelting van Aziatische-, Eurpese- en invloeden uit het Midden-Oosten. Turkije, het land waar Troje lag (paard van Troje), maar waar ook resten van de vroegste Chistelijke en Byzantijnse beschaving te vinden zijn. Het land waar Ottomaansen heersers moskeeÎn en paleizen bouwden. Ten tijde van de Ottomaanse heersers werd het koken tot kunst verheven, en mede hierdoor en doordat het klimaat en grond zulke goede produkten levert, wordt de Turkse keuken als een van de Drie Grote Keukens gerekend, naast de keukens van Frankrijk en China.
Jaja. Ze boft, hij kan g-e-w-e-l-d-i-g koken!
Ze struikelt over haar veel te grote voeten en misbruikt de goedheid van Cyra, de dog die ze al hadden.
Meet Flo.
“Hoi SmaRts, op www.irrepressible.info heeft Amnesty een verzoekje: Amnesty International is op 20 juli een campagne tegen overheidscensuur op internet gestart. Amnesty is bezorgd over de toenemende bemoeizucht van overheden met het internet en haar gebruikers. Steeds vaker worden websites geblokkeerd, filters op zoekmachines geplaatst en internet service providers aangezet tot zelfcensuur. En regelmatig belanden ‘cyberdissidenten’ in de gevangenis. Op de website www.irrepressible.info wordt de lezer uitgenodigd om op zijn of haar website een tekst van een gefilterde of gecensureerde website te plaatsen. Zo wordt het aantal te blokkeren websites onhandelbaar groot en wordt de censuur ondermijnd. Daarnaast staat op de website een petitie die duidelijk maakt dat internet een krachtig middel is om politieke vrijheid te bevechten. Hopelijk doe je ook mee.”
Wat dacht jij B.? Tuurlijk doe ik mee. En ik nodig bij deze ieder andere blogger uit om ‘m ook te plaatsen. Ik heb de snippet vooralsnog even hier en onderaan gemikt, omdat ik ‘m zo snel niet kwijt kan zonder een puinhoop van mijn lay-out te maken.
“Het luchtje dat u op heeft, ruikt erg prettig en brengt hele fijne herinneringen bij mij naar boven”, zei de man. Verbouwereerd kon ik niet veel meer dan een “Oja?” uitbrengen waarvan ik direct al spijt had. Op zijn memoires stond ik echt niet te wachten. Ik kwam er voor mijn nieuwe brilletje, dat gekke leuke ding met die felle kleurtjes. “Probeert u ‘m eens” en hij kwam dichterbij om het brilletje op mijn neus te schuiven en zonder gêne snoof hij de geur van mijn luchtje op. “U weet toch wel dat geuren altijd gepaard gaan met herinneringen?”. “Euh, ja, inderdaad”, stamelde ik. Wat moest ik hier nu toch weer mee? Ik dook in mijn tas op zoek naar mijn pinpas. Betalen die handel en wegwezen.
“SmaRts….heb jij óók tepels?”, vraagt hij me ongegeneerd.
“Ja natuurlijk”, zeg ik “álle mensen hebben tepels…” en nog voor ik mijn antwoord kan afmaken trekt hij mijn hemdje open, zodat hij met eigen ogen (en au!…handen) kan vaststellen dat ik de waarheid spreek.
Jongetjes van drieenhalf…