juli 2009

Tips voor de Prof

Tja, eigenlijk is het wel zo, he? Koop een digitale camera, zet ‘m op dat groene knopje en schaf eventueel een goedkoop flitssetje aan. En noem jezelf dan fotograaf met een eigen studio en verkoop je dan ook als zodanig. Tis een vrij beroep, dus wat let je. Nog wat tips nodig? Kijk bij Thomas. Die weet er alles van.

😉

Dit postje ontstond door een toevallige samenloop van omstandigheden. 1. Een reactie van iemand [bitchmodus] die zich als fotograaf verkoopt, foto’s maakt die meer karikaturen zijn dan portretten en bovendien niet gehinderd wordt door enige vorm van creativiteit -echt waar,  je zal er maar geld voor betaald hebben- én 2. de vondst van deze site in een link op Flickr. Gna. [/bitchmodus]

Tips voor de Prof Meer lezen »

Vitamine UV

Binnenkort vakantie. Veel tijd om in de zon te bakken had ze niet de afgelopen weken. En om de eerste de beste keer dat het wél kan, gelijk te verbranden leek haar ook niets. Ooit had ze een zonnehemel. Zo’n ding dat altijd teveel ruimte inneemt, niet goed in hoogte te verstellen is en vooral lekker is om een tukkie te doen. Maar bruinen…ho maar. Tenminste, niet bij Smarts.

Smarts heeft reebruine 🙂 ogen en niet zo’n heel blanke huid, dus zo spannend is het allemaal niet, maar toch. Een paar keertjes kunstmatige zon is toch wel lekker en beter dan dat vervel-gedoe (iehw…al die kriebel!). 3x zonnen moet volstaan voor een lekker ondergrondje. Dus…op naar de zonnebankenzaak. Na het invullen van een tiental vragen over huid, ogen en sproeten was het oordeel: 12 minuten onder de ‘middelbruiner’ . Jawel.

Een machine van waaruit niet alleen neonlicht Ambient Light scheen, maar waaruit ook muziek klonk (Radio 538 in 3D). Een korte instructie van de zonnebankzaak-dame en Smarts stond lag er alleen voor. Poedelnaakt ingeklemd tussen twee helften zonnebank. Even waande ze zich, vanwege het Ambient Light  en de vele lampen om haar heen in een aflevering van Star Trek en sloeg de claustrofobie toe, totdat de ingeprogrammeerde zonnehemelstem haar gerust stelde. Na 12 minuten zonnen bleek Smarts gelukkig niet tot kreeft geworden. En dat kwam natuurlijk vooral door het Climatronic en Aqua Fresh & Aroma.

Kuch.

Jaja, het is me wat, die zonnebanken van tegenwoordig.

Vitamine UV Meer lezen »

Zo zijn

M’n niet-nuchtere bloedsuiker was 5,4 en mijn ECG is normaal. Met dank aan zuslief (‘in leven en professie’) bevestigd gekregen. Zoals verwacht overigens. In ieder geval een mooie uitdraai om mee te geven aan de bloedbankarts om hem zo te overtuigen dat zijn goedbedoelde bezorgdheid niet nodig was en dat ik gewoon een flauwvallerig tiep ben. Geen gekke aangeboren hartafwijkingen. Ze hebben bij Sanquin gewoon de verkeerde stoelen aangeschaft.

Wel een leermomentje voor mij. Als ik op het punt sta flauw te vallen, dan moet ik ernaar handelen. Luisteren naar de signalen en ze niet quasi rationeel wegwuiven. Dit keer kon ik (in tegenstelling tot de vorige een-na-laatste keer) gelukkig niet vallen omdat ik zat, maar als ik niet oppas zit ik de volgende keer weer met hechtingen.

Zo zijn Meer lezen »

Crisis

Klik op de foto voor groter.

Twee (plastic!) bankjes met kussens en een tafeltje met een glazen plaat. Afgeprijsd naar 1200 euries.

Pardon?! Als dit een norm is, dan weet ik wel waar die economische crisis zich bevindt:

In huize Smarts.

Crisis Meer lezen »

Flauw

Plasmaferese, de 126ste keer (zoiets).

Hee, nieuwe stoelen. Ze zitten wel erg recht…

Het is niet druk, vakantietijd?…

Tommy Wieringa – Caesarion – leest best lekker hoor en ik lig hier toch bijna een uur…

‘Iets drinken?’ ‘Ja, lekker, doe maar rooibosthee’…

‘Nog een theetje?’ ‘Neuh, doe maar een sinaasappelsapje’…

Geklets over nieuwe uniformen die niet lekker zitten… Ik duik mijn boek in… Pff, wat zitten die nieuwe stoelen rot…


Het lijkt wel of ik duizelig ga worden, dat zal toch niet? Ik zit hier gewoon? Doe niet zo gek. Drink je sapje nou maar op, dat zal wel helpen. En even diep ademhalen… Het gaat niet weg, ik blijf duizelig, het gaat suizen…Nou ja zeg. Ik ga toch niet flauwvallen? Vallen kan trouwens niet, want ik zit! …Kijkt er iemand mijn kant op? … Even wenken. Nee, er kijkt niemand… Dan maar zeggen, misschien hoort iemand het: ‘Euh….ik geloof dat ik beetje duizelig ben…’

En weer wakker. Alsof ik geslapen en gedroomd heb, door en door bezweet. Drie gezichten boven me en mijn stoel achterover gekanteld. ‘Ben je misselijk?’ ‘Heb je tintelende lippen?’ ‘Gaat het weer een beetje?’ ‘Je bent wel even weggeweest, hoor!’ ‘Had je wel ontbeten?’ (Ja, natuurlijk!).

De laatste rode bloedcellen heb ik nog wel teruggekregen ondanks het feit dat ik tijdens het flauwvallen verkrampte en mijn arm (mét naald) dubbel sloeg. De andere donors kijken geschrokken mijn kant op. Tegen de tijd dat ik weer echt terug op aarde ben, geneer ik me verschrikkelijk. In 125 keer doneren is zoiets me nog niet overkomen. ‘Sorry, sorry, wat erg’. Mijn bloeddruk wordt opgemeten. Kwam ik binnen met een bloeddruk van een keurige 115/75 , was ‘ie nu (na 3x proberen) 90/60. Ietwat verlaagd dus. En ja, het overkomt me vaker. En de een-na-laatste keer kostte dat een gedeelte van mijn hoofdhuid.

Omdat het me vaker overkomt (inmiddels niet meer op twee handen te tellen), adviseerde de bloedbankarts me een hartfilmpje te laten maken. Even checken of er geen sprake is van een verlengde QT-tijd. Wat dat dan weer mogen zijn. Ik was wel verpleegkundige in een vorig leven, maar die CCU-aantekening heb ik nooit gehaald. Zuslief is goed in het draaien van ECG’s, dus die kan dat mooi voor me doen.

Al met al was ik vandaag een mooie anti-reclame voor het bloedgeven. Mooi is dat.

Flauw Meer lezen »

Lek

Weet je wat balen is? Een winkelhaak van 15 cm in je vijverfolie. Het lek boven water krijgen was een hels karwei. Nu maar hopen dat het maar echt één lekje was.

Lek Meer lezen »

Scroll naar boven