november 2006

Vrijheid van keuze

En soms ben ik het wel eens helemaal zat. Waar ik ook ga: overal dezelfde winkels, dezelfde ketens. Met als gevolg dat ieder stadscentrum op elkaar lijkt. We kopen onze schoenen allemaal bij Ène schoenenwinkel; onze kleding komt nagenoeg van dezelfde winkelketens. In badkamers staan dezelfde flesjes en zelfs op ieder willekeurig bedrijf kom je dezelfde sanitair-voorziener tegen. Ga ik in d·t bedrijfsrestaurant eten, kom ik dezelfde cateraar tegen als bij ons op kantoor.

En zelfs bij jou voel ik me thuis. Want jij hebt ook die Ikea-meubels. Jij hebt ook dat Senseo-of Nespresso-apparaat welk ik feilloos weet te bedienen. Misschien verschillen we van elkaar in het smaakje dat we kiezen, of de kleur, maar steeds meer voel ik me in een keurslijf van verplichte keuzes geplaatst. De keuzes worden voor me gemaakt door het (beperkte?) aanbod. Overal hetzelfde, alles hetzelfde. (Massa)productie, (massa)consumptie..? Tenminste, zo voelt het. En bij tijden word ik er een beetje opstandig van. Ik wil namelijk zelf bepalen w·t, hoe, wanneer, hoe vaak en in welke kleur of vorm.

Vrijheid van keuze Meer lezen »

102

1. De ader wordt aangeprikt in ÈÈn arm en het bloed gaat (onder toevoeging van antistollingsmiddel) via een slangetje naar een machine.

2. In deze machine wordt het bloed gescheiden in cellen en plasma.

3. Het plasma wordt opgevangen in een zak.

4. De bloedcellen worden via het slangetje teruggegeven.

En zo ging ik deze week voor de 102-de keer. Da’s dus 102 x 600 ml= 61,2 liter van mijn plasma. Bij deze maak ik nogmaals van de gelegenheid gebruik om ieder te wijzen op het feit dat bloed en plasma geven van levensbelang is. Kijk hier voor meer info en doe ’s gek en meld je aan 😀

102

102 Meer lezen »

Genesis

Een heel klein beetje jammer dat Peter Gabriel niet van de partij zal zijn, maar toch: Joepie, ik heb een kaartje!

Genesis

Genesis Meer lezen »

Richting

Die hendel links van uw stuur, dat zwarte ding met die plaatjes van die lampje erop, ja. Ja, die. Weet u waar die voor dient? Nee? Nou dat dacht ik al wel. Ik zie u namelijk zÛ vaak van baan veranderen, voorsorteren en ga zo maar door, zÛnder richting aan te geven. En dat is niet zo prettig. Want u kunt van mij namelijk niet verwachten dat ik door de achterruit in uw hoofd kan kijken of u misschien naar links of rechts wilt bewegen. Dus doet u mij en de andere weggebruikers een plezier en gebruik dat ding! Oh, u weet niet hoe? Okee, hier dan een kleine uitleg:

– beweegt u de hendel naar boven: dan geeft u richting voor een beweging naar rechts

– beweegt u de hendel naar beneden: dan geeft u richting voor een beweging naar links

Ziet u nou wel, zo moeilijk is dat toch niet?

Richting aangeven

—–

Richting Meer lezen »

Vliegtuig

Voor de nieuwsgierigen onder ons:

“Beste winnaar,

Bedankt voor je aanwezigheid op Rotterdam Airport bij de onthulling van het bijzondere transavia.com vliegtuig. Wij hopen dat jij en je familie/vrienden het leuk hebben gevonden! We hebben na afloop van jullie leuke reacties ontvangen, bedankt daarvoor. Zoals je waarschijnlijk wel hebt gezien, zijn er door een fotograaf tijdens de onthulling en prijsuitreiking foto’s gemaakt. Voor wie dat leuk vindt, hebben we de foto’s op de website van transavia.com gezet zodat je ze daar kunt bekijken en eventueel opslaan. Ook is het vliegtuig dezelfde dag nog gespot op diverse vliegtuigspottersites.

Nogmaals hartelijk dank voor jullie deelname en veel plezier met de prijzen! “

Vliegtuig Meer lezen »

Geldmachine

De (afhankelijke) mens als geldmachine.

Stel: Je neemt opdrachten aan van opdrachtgevers: simpel werk, zeg inpakwerkzaamheden. Tegen een scherpe prijs, want je beschikt immers steeds een maand of zes over niets kostende gesubsidieerde ‘werknemers’ die, met behoud van uitkering vanuit een al dan niet gemeentelijk traject, in een spartaans ingerichte hal hun werkzaamheden (moeten) verrichten. Geen Slechte verwarming, gÈÈn daglicht en slechte voorzieningen.

Opdrachtgever blij; die hoeft niet naar Polen, RoemeniÎ of China met z’n opdracht. Opdrachtnemer blij; die haalt opdrachten (lees: geld) binnen, terwijl de productie ‘m niets (of ontzettend weinig) kost en misschien kan hij hier en daar nog wel een trajectje van UWV, Gemeente of verzekeringsmaatschappij vergoed krijgen. Uitkeringsgerechtigde: niet zo blij; van hem wordt uiteindelijk verwacht mee te werken in dit Spartaanse traject. Doet hij dat niet, dan kan hij namelijk een fikse korting op zijn uitkering verwachten.

En let wel: ik ben er niet tegen dat mensen werken voor hun geld, dat doe ik ten slotte ook. Maar… ik krijg wÈl een marktconform salaris Èn ik mag niet klagen over mijn arbeidsomstandigheden en -voorwaarden. Voor mijn gevoel zijn in de hierboven beschreven situatie de uitkeringsgerechtigde Èn de subsidieverstrekker vooral ‘het lul’. De twee andere partijen spelen ‘baasje’ en verdienen een hoop geld met de inzet van gemeenschapsgeld en claimen hierbij zelfs een grote maatschappelijke verantwoordelijkheid. “Kijk eens hoe betrokken wij zijn…” Iemand met een goede neus voor kansen wordt hier rijk, dat k·n gewoon niet anders.

Het komt vast (zoals zo vaak) in onbegrijpelijke taal uit mijn handen, maar het gevoel blijft evenzowel vervelend. Dus ik begrijp het ook helemaal als jij me niet helemaal begrijpt, maar ik moest er gewoon wat over kwijt. In ieder geval dank voor het lezen. 🙂

Geldmachine Meer lezen »

Prijs III

Poes Eva was vanavond even onderwerp van mijn versgewonnen prijs. Een cameraatje dat bijna creditcardformaat heeft en tot (!) 80 ISO kan schieten. Best een aardig ding voor een snelle foto en het scheelt een hoop gesjouw 🙂

Prijs III Meer lezen »

Prijs II

OnthullingVroeg uit de veren en op weg naar Rotterdam Airport. Daar aangekomen was het een heel gedoe, want wat moeten ze met mensen die geen passagiers zijn maar wel naar een hangar op het vliegveld moeten? Volledig controleren dus, alsof ze wel passagiers zijn: door de detectiepoorten, fouilleren, tas en jas op de band, je kent de routine misschien wel. Na een kop koffie met z’n allen de bus in en op naar de hangar. Daar werd onder begeleiding van een big band het bestickerde vliegtuig in al zijn (haar?) glorie aan ons getoond, terwijl onze namen in laser over de witte wanden van de hangar gleden. Geweldig om al die foto’s eindelijk echt op dat vliegtuig te zien.

Nadat we met z’n allen de ‘fotokist’ bestudeerd hadden (‘Kijk, die man draagt hetzelfde als op z’n foto!’), werd met een speech van Willem (commercieel directeur) de prijs officieel uitgereikt: de brief met de twee retourtickets, de ingelijste foto en het compactcameraatje. Het geheel werd beklonken met een glas champagne, taart en swingende muziek van de band. Wij mochten weer naar de hal en ‘ons’ vliegtuig werd de hangar uitgesleept. Op weg naar Amsterdam. Daar gingen we…okee, onze foto’s dan. En mocht je voor april nog met hen vliegen, dan bestaat dus de kans dat je in het bestickerde vliegtuig stapt. Want tot dan blijven de foto’s er in ieder geval op zitten. Met dank aan buurman B. voor het maken van de foto’s!

Prijs II Meer lezen »

Prijs

Vanaf vandaag vlieg ik (samen met 39 andere mensen) iedere dag met dat vliegtuig mee. De onthulling van het vliegtuig en de uitreiking was namelijk vandaag. Mét muziek en filmploeg. Verslag en foto’s volgen misschien vanavond. Ben nu ff druk met één van mijn prijzen 😀 : die 7,2 mp cam. Leuk ding hoor!

Prijs Meer lezen »

Scroll naar boven