Zuslief heeft haar ‘aanwijzing’ gekregen; ze is aangewezen om te gaan. Naar Afghanistan, waar ze als een soort van Hotlips 😉 paraat staat in een MASH-achtige vijandige omgeving. Ja, natuurlijk wisten we dat dat er aan zat te komen. En ja, als je voor defensie kiest, dan weet je dat dit er ook aan vast zit. Maar toch. Tis wel Afghanistan. En bij het ontbreken van een vader en moeder, mag ik -grote (in leeftijd, niet in lengte) zus- de “als’ -gesprekken met haar voeren. Want als het misgaat, moeten er dingen geregeld zijn. En dus moeten we voorbereidingen treffen.
[wish-mode] Maar natuurlijk gebeurt er niets als zij daar zit, want zij verblijft daar in een (maar dat blijkt achteraf) ontzettend rustige periode. [/wish-mode]