winter

Oeverlanden

Paalkamperen bij -7 graden

Vanwege het van dag tot dag beschrijven van onze grote wandelavontuur kwam ik er niet aan toe te schrijven over de kleine wandelingen die we de afgelopen tijd maakten. We hebben er al vele wandelkilometers op zitten; dagwandelingen, maar ook meerdaagse tripjes waarbij we in ons tentje overnacht hebben. Onze laatste serieuze poging tot overnachten was op 19 januari 2019. Toen bedachten we om eens te kijken hoe het is om met lage temperaturen te gaan kamperen. In Schotland kan het immers ook in mei nog koud zijn in de bergen.

21,6 kilometer van Dordrecht naar Strijen Sas

De route leidde ons via veel asfalt in Dordrecht naar de prachtig aan het Hollands Diep gelegen paalkampeerplaats ‘De Oeverlanden’. De wandeling was echt mooi. Het weer was helder met wel wat koude wind, maar ach, als je wandelt, heb je het al snel warm. Tijdens de lunch ontvingen we al een beetje een voorbode van wat ons die avond te wachten stond: een koude snijdende wind die maakte dat we ons donzen jack aan moesten trekken onder ons regen/windjack. Onderweg maakten we kennis met twee mensen die de Camino vorig jaar hebben gelopen in 4 maanden tijd. Wàt een leuk gesprek was dat.

Via het laarzenpad, de uitkijktoren en de Schotse Hooglanders, zijn we langs het Hollands Diep gelopen, tot onze enkels in de bagger, met uitzicht op industrieterrein Moerdijk aan de overkant van het water. Via zompig terrein arriveerden we bij de trekpont waarmee we op de paalkampeerplek kwamen. De waterpomp stond er nog en deed het wonderwel. Bruinig water dat wel, maar joh, er was water!

In het ondergaande zonnetje hebben we onze nieuwe lichtgewicht tentjes opgezet en ingericht. Daarna hebben we getracht een vuurtje te stoken. Al het sprokkelhout dat we konden vinden was helaas te nat. Riet brandt bovendien niet, maar schroeit en dus maakten we zonder kampvuur ons eten klaar. Tja en dan?

Het mantra was om het bed in te duiken voor we het koud zouden krijgen, maar we waren eigenlijk net iets te laat en voor het mooie was het ook iets te koud. Na een uur in onze merinowollen onderkleding in de lakenzak in de slaapzak in de tent waren we nog niet warm. We besloten op dat moment dat kamperen bij -7 graden gekkenwerk was. Ik heb het thuisfront opgebeld en die is ons komen halen.

Wat hebben we geleerd: op een Lidl-crivit slaapmatje moet je niet denken dat je het warm hebt in de winter. Een donzen slaapzak met een comfort temperatuur van nul graden gaat ‘m ook niet worden, zelfs niet met thermo lakenzak. De buitentent van de tent moet (en kan) dichter tegen de grond om tocht tegen te gaan. En: niks mis mee om niet eigenwijs te zijn en af te blazen als iets gekkenwerk lijkt. Tijd om de uitrusting nog eens goed onder de loep te nemen, maar daarover in een volgend bericht meer. Hieronder nog een paar foto’s van een verder prachtige wandeling.


Oeverlanden Meer lezen »

Zondag

Ik ben de dag begonnen met een rondje hardlopen en het ging geweldig goed. Acht kilometer in dezelfde snelheid als gisteren, toen ik er zeven liep. Ik kon voor mijn gevoel nog veel langer doorlopen, maar ik moest tenslotte volgens mijn schema 30 minuten en daar was ik al overheen. Winterbroek, mutsje en handschoenen aan. Het was wel erg koud en voor het eerst dat ik ook echt drie bovenlaagjes aan had. Een korte mouwen base layer, daarover een lange mouwen tweede laag en daaroverheen mijn fluorescerend gele zomerjackje.  Ik heb tijdens het hardlopen altijd een snotneus, dus ik móet plek hebben voor snotlappen. En voor mijn iPod natuurlijk. Mijn tenen kreeg ik niet warm met het lopen, maar de rest van mijn lijf gelukkig wel.

Ik ben de enige die mezelf kan motiveren voor wat het hardlopen betreft. Muziek helpt me daar wel enorm bij.  Van @hannekemeier kreeg ik linkjes naar jogtunes , een site met muziek op tempo, maar ook naar een site met running music en eentje naar een site met een tool waar je van je éigen muziek de snelheid kan ’tellen’. Erg leuk.  Zo kreeg ik bevestigd dat 170 Bpm echt míjn looptempo is. Muziek op mijn oren in mijn tempo loopt geweldig relaxed, hoe gek dat misschien ook klinkt voor hardlopen. het enige dat ik nog wens zijn de perfecte oordopjes voor tijdens het hardlopen. Dopjes die niet uit je oren vallen met snoertjes die gemakkelijk weg te werken zijn. Ik heb mezelf gisteren getrakteerd op deze dopjes van Sennheiser. Hoewel goed, vind ik het toch nog steeds niet ideaal.

Verder had ik plannen voor vandaag waar tot nu toe niets van terechtgekomen is. En da’s maar goed ook, want daarmee heb ik mezelf ongetwijfeld geld bespaard. Geld dat ik anders tijdens een koopzondag had uitgegeven aan zaken waar ik achteraf spijt van zou hebben gekregen. In plaats daarvan heb ik lekker op het gemak de kranten van gisteren doorgespit onder het genot van grote bakken hete thee. Heerlijk. Laat die grijze dag maar lekker grijs zijn, ik speel mijn eigen zonnetje wel.

Zondag Meer lezen »

Happy Feet

Het enige dat mijn poezelige voetjes met deze temperaturen warm kan houden, zijn  jawel: wollen sokken. Maar zie die nog maar es gemakkelijk te vinden. Het is allemaal synthetisch en microvezel. En nee, dáár worden mijn voetjes nou net niet blij van.

Happy Feet Meer lezen »

IJspret 2009

Mijn schaatsen hadden niet eens meer vet, zo lang lagen ze al in hun doos op zolder. Maar ze deden het nog wel. Dikke scheuren in het ijs, rode konen, Jägermeister, geweldige omgeving (Oud-Alblas) en een waterkoud zonnetje. Ik moest af en toe capriolen uithalen om niet te vallen, want door alle sneeuw op het ijs waren de scheuren niet heel goed te zien, maar al met al was het heerlijk om weer eens lekker te glijden. Eens in de 12 jaar duurt zó lang, ik kon de gelegenheid gewoon niet voorbij laten gaan.

En jij? Heb jij je ijzers nog onder gebonden?

IJspret 2009 Meer lezen »

Scroll naar boven