(Klik op de kleintjes voor groter) Geweldig zoals zo’n schip met windkracht 7 door het water snijdt. Ik wiebel nog steeds wat na, ben nog niet helemaal warm, maar het was het dubbel en dwars waard. Op zo’n dag realiseer ik me weer hoezeer ik in mijn element ben op het water.
NB: nee, dat ben ik niet op die foto. 🙂
“Het westen van het land is het meest gevoelig voor buien, de buien kunnen gepaard gaan met onweer en windstoten. De wind is zuidwestelijk, matig tot vrij krachtig, aan zee waait het nog wat harder.”
Da’s lekker. Heb ik weer. Morgen vertoef ik namelijk een hele dag op een klipper.
“De schipper adviseert de opvarenden om het volgende mee te nemen: Een warme trui, jas en regenkleding, want op het water is het altijd frisser”. Hmm, dat klinkt voor morgen als een understatement.
Ik weet in ieder geval waar dat zeilen uit die droom vandaan kwam.
En ineens was daar die uitnodiging voor een verjaardag. Maar al twee jaar heb ik niets meer van ze vernomen. Ik heb om die reden dan ook bedankt voor de eer. Ik denk dat het nu voorgoed over is…so be it.
