2009

Nike+

Even een reclameblokje tussendoor.

Om mezelf te motiveren met hardlopen heb ik een Ipod Nano aangeschaft. Leuk, klein, licht en handig. Beetje aan de prijs voor een mp3-speler, dat wel, maar hij kan meer dan alleen maar mp3-tjes afspelen. Er zit een stappenteller op, een camera en hij geeft het radiosignaal door. Hardlopen is geen enkel probleem voor het ding; er blijft niets hangen en er loopt niets vast.

Nike en Apple zijn bovendien een samenwerking aangegaan op het sportieve vlak. Met een sensor op (of in) m’n (Nike-)schoen en een ontvangertje op m’n Ipod krijg ik tijdens het lopen al door met welke snelheid ik loop, hoe lang én hoe ver ik al gelopen heb. Via de Nike Running site kan ik mijn trainingen in grafieken terugzien. Ik kan er doelen stellen, me inschrijven voor uitdagingen en mijn trainingen wereldkundig maken op netwerksites als Twitter of Facebook. Bij het behalen van een mijlpaal of een persoonlijk record complimenteert een bekende sporter mij met m’n prestatie. Ná de traningen met Evy voor de 10 kilometer (ik heb nog -maar- 10 trainingen te gaan), kan ik er een schema vinden voor een halve of een hele marathon.

Allemaal leuk en het maakt dat ik mezelf met nog meer plezier het snot voor de ogen loop 😉

Dit was mijn training van vanochtend. Een nieuwe route maakte dat ik aan het eind van mijn training nog route over had en dus door ben blijven lopen.  De grafiek leert me ook dat ik wél goed inloop, maar bij het uitlopen mijn tempo niet voldoende terugdraai. Een leer voor de volgende keer. Het ging uiteindelijk heerlijk.

Met mijn motivatie is (nog) niets mis.  Maar hoe ga ik gemotiveerd blijven? Kan dat in mijn uppie nu de trainingen langer (en daardoor saaier?) worden? Ik lijk een loper te zijn die het liefst alleen loopt.  In iemands tempo lopen dat niet het mijne is, zie ik niet zitten. Het volgende vraagstuk doet zich nu dus voor: ben ik al toe aan een lidmaatschap bij van één van de twee atletiekverenigingen hier in het Dordtsche?

Zolang er nog geen antwoord op die vraag is en ik vanuit mezelf gemotiveerd ben is er geen probleem. Met Evy, mijn Ipod, de grafiekjes en de lekkere muziek gaat het helemaal goed komen. Tegen de tijd dat ik die 42,2 kilometer achter elkaar loop, weet ik vast het antwoord op d de vraag. Maar zover ben ik nog lang niet!

Nike+ Meer lezen »

Een lach per dag

08:30 Uur op de fiets, hopend op een droge tocht naar mijn afspraak. Op de kruising heb ik voorrang op die andere fietser, die daardoor even achterblijft. Bij het inhalen houdt hij een tel in en zegt: “Mag ik je vragen welke luchtje je op hebt? Het ruikt heerlijk! Het lijkt wel of ik zó het voorjaar in rijd!”. Ik roep: “Dank je wel! ’t Is Flower, van Kenzo!”. En onder: “Een fijne dag nog!” zet hij aan en fietst uit mijn gezichtsveld. Mij met een verwonderde lach op mijn gezicht achterlatend.

Heerlijk die kadootjes die je soms zomaar van mensen krijgt!

Een lach per dag Meer lezen »

So far

Het lopen en het lijnen. Jaja, Smartie was weer aan het lijnen. Dat bleek nodig. De laatste keer dat ze namelijk serieus met haar gewicht oog in oog stond (deze zomer ergens in een bloedbank), schrok ze er zó van dat het hoog tijd werd voor drastische maatregelen. Een plan en vooral: veel bewegen. De laatste jaren was de balans tussen actief zijn en inactief (lees: vooral veel achter de pc zitten) doorgeslagen naar een inactiviteit waar je U tegen zegt. Met wat aandacht voor mijn eetpatroon (‘snoep verstandig, eet een appel’, gaat nog steeds op) en vooral 4x per week mezelf in het zweet werken, gaat het weer de goede kant op. Minder achter de computer zitten en meer doen. In de spiegel zie ik nu weer mijn eigen oude…uhh jonge vertrouwde lijf. En meer belangrijk: het bewegen gaat gemakkelijk. Nog steeds geen ongemakken tijdens het hardlopen. Natuurlijk moet ik me motiveren met doelen. Mijn eerste doel was 5 km aaneen lopen. Mijn doel nu is 10 km aan een stuk. Ik liep vanavond 50 minuten achter elkaar. Bij 10 km moeten dat zo’n 70 minuten zijn. Nog 16 trainingen en dan ben ik er. Wow.

En oja, voor het geval dat nog niet duidelijk was: hardlopen is fijn, zélfs bij windkracht 28. Het loutert, het laat me nadenken, het geeft me rust, maakt dat ik trots ben op mezelf, ik verleg mijn grenzen, het werkt relativerend en is meditatief.

So far Meer lezen »

30 minuten

13 september 2009 ben ik begonnen en vandaag liep ik 30 minuten achtereen. 5 kilometer is een feit, ik heb het nagemeten. Nu op naar de 10 kilometer. Daar doe ik tegen de tijd dat ik die loop ongeveer 70 minuten over. Verbazend hoe snel je conditie verbetert als je gaat bewegen. Áls dus. Ik weet ook dat die conditie weer net zo snel, zo niet sneller, instort als je weer stopt. Maar toch. Ik probeer vol te houden en tot nu toe gaat het goed.  De eerste reeks lessen zitten er op. Geen pijntjes, geen zeurtjes, het loopt lekker. Mijn ademhaling en mijn cadans werken geweldig samen en tijdens het lopen ben ik heerlijk alleen met mijn gedachten. Maar ook met, o dear waar moet dat heen…, dance- en trancemuziek. Ik zing David Guetta, Deadmau5 And Kaskade en Eric Prydz mee en (nog erger) ik word ’s morgens wakker met (aargh!) dat deuntje van Lady Gaga in mijn hoofd (‘i wanna take a ride on your discostick…’). Het is even niet anders. Alles voor het goede doel: mijn goddelijke 😉 lijf.

30 minuten Meer lezen »

Gekonkel

Van politiek gekonkel word ik nijdig. Pisnijdig.

Wie alle pagina’s van mijn blog goed gelezen heeft, leest ergens dat ik werk met jonggehandicapten. Daarmee werken betekent voor een groot gedeelte je samen met hen bezig houden met de weg naar werk, naar een inkomen, een woning, naar zelfstandigheid. Zo’n jonggehandicapte bevindt zich vaak in een bijenkorf van instanties: scholen, gezondheidsinstellingen, uitvoeringsinstantie, professionals, jeugdinrichtingen.  Zij (en dus ik ook) hebben vaak te maken met (ingewikkelde) wet- en regelgeving, bureaucratische instanties, vooroordelen. En ze zijn ook nog eens afhankelijk van hoe de doelgroep op de politieke agenda staat. Met enige regelmaat denken partijen en kabinet in het land te kunnen scoren over de rug van deze doelgroep en de mensen die er zo bij betrokken zijn. Daar in Den Haag hebben ze, naar mijn bescheiden mening, namelijk nooit ingezien dat de mensen die een Wajong ontvangen niet zomaar dezelfde dienstverlening nodig hebben als de werklozen of de (niet wajong)-arbeidsongeschikten.

De wet Wajong gaat waarschijnlijk per 1 januari 2010 (terecht of onterecht) op de schop. Mooie gelegenheid voor de hoge heren in de ivoren torens om ook maar gelijk iets te doen aan de uitvoerders ervan en het hele beleid onderuit te halen: Gerommel bij UWV nekt jonggehandicapten. Onrust alom en niet in zijn minst een hoop onzekerheid bij de doelgroep zelf. Want zeg nou zelf: de meesten hebben toch niet voor niets die uitkering? En uiteindelijk ben ik bang dat ‘mijn’ doelgroep met de gebakken peren zit.

Het mooie van alles is dat het huidige ‘gerommel’ Haags beleid is. Want let op: we leven januari 2001 en re-integratie wordt dan nog gespeld als reïntegratie (gevonden via Google):

Bedrijfsverenigingen (Uvi’s)
De Uvi’s voeren de Wet Werkloosheid (WW) uit, de Algemene Arbeidsongeschiktheidswet (AAW), de Wet op de Arbeidsongeschiktheid (WAO) en de wet Rea. De afgelopen twee jaar hebben een aantal Uvi’s commerciële reïntegratieactiviteiten opgezet. De Tweede Kamer is hier echter niet mee akkoord gegaan, want ook de Uvi’s mogen zich alleen nog bezighouden met de uitvoering van het vaststellen van het recht op uitkering met betrekking tot voornoemde sociale wetten. Recentelijk hebben Gak Nederland bv, Cadans, het GUO en het USZO diverse aanbestedingsprocedures gestart om reïntegratietrajecten uit te besteden aan daarvoor geëigende organisaties.

Lekker gemakkelijk toch om te zeggen dat ze het dan nu niet kunnen. Ja, dûh, ze móchten het al die tijd niet!

Maar enfin, waar het mij allemaal om gaat, is dat politieke gekonkel. Want dat er teveel geld in het re-integratiepotje verdwijnt? Ben ik het helemaal mee eens. Dat het anders moet? Geloof ik ook gelijk. Maar scoren door je eerdere Haagse beleid onderuit te halen en te zeggen dat een instantie het niet goed voor elkaar heeft terwijl je het ze zelf verboden hebt, vind ik wel erg goedkoop. Maar ach…gaat het niet altijd zo bij al die instanties die zo afhankelijk zijn van een minister die zich moet verantwoorden?

Ik troost me met de gedachte dat ik weet dat er in die bijenkorf van die Wajonger veel mensen zitten zónder politieke agenda. Betrokken, oprecht en eerlijk en doen ontzettend hard hun best om voor hem of haar, binnen hun (al dan niet opgelegde) grenzen, die zelfstandigheid te creëren.

Zo. Dat moest er even uit.

Gekonkel Meer lezen »

8 minuten

Ipod in een boterhamzakje in de band om mijn arm. Een fleecemuts tegen de regen om mijn oordopjes droog te houden. Na een half uur totaal doorweekt, maar zeer voldaan training nummer 19 afgewerkt.

Zo zag mijn looptraining van vanavond eruit (vetgedrukt is hardlopen, normaal is stevig doorwandelen):
5′ – 1′ – 6′ – 2′ – 7′ – 2′ – 8′ – 1′

Op de Coopertesten uit mijn vorige leven in sportclubs na (man, wat had ik dáár altijd een hekel aan!), ben ik in eerdere hardlooppogingen nooit verder gekomen dan 5 minuten aaneen, geloof ik 🙂 Nu verleg ik per dag mijn grenzen. Nog drie weken (= 9 trainingen) te gaan en ik zit aan de 30 minuten aan één stuk. Nog weer 30 trainingen verder zou het een uur moeten zijn. Ik ben trots op mezelf (of fier, zoals Evy zegt).

8 minuten Meer lezen »

Uhh?!

Ik ben bezig met een nieuwe winkel in R. en daar wil ik ook werk van anderen verkopen, fotos, boeken en prints op groter formaat. Ik vind dat jouw werk er zich erg goed voor leent en zou ‘ t graag opnemen in mijn shop.

Uhh…wow! Vereerd en honderdduizend vragen, maar vooralsnog: joepie!

Uhh?! Meer lezen »

Mestreechs Raadsel

Op een steenworp afstand van een politiepostje bij de Markt in Mestreech vinden zij en ik deze 2 Polaroids. Bewijsmateriaal zomaar op straat? Is dat wat dan? Of is het misschien een grapje van een andere Polaroidofiel? Wie het weet mag het schrijven.

Mestreechs Raadsel Meer lezen »

Nieuwe uitdagingen? Ik ga er vol in. Té meestal. Bizar hoe ik door mijn eigen enthousiasme meegesleept word.  Ik vind mezelf altijd heel geduldig, maar blijkbaar niet met nieuwe uitdagingen 🙂

Dat hardlopen gaat me (tot nu) goed af.  Ik heb geen spierpijn en ook geen last van andere ongemakken. Het loopt gewoon heerlijk. Ik heb blijkbaar ineens conditie en wilskracht genoeg om steeds die stap verder te zetten. Maar dat maakt ook dat ik vanmiddag les 4 tot en met 6 achter elkaar heb gelopen. Volgens het schema moet ik daar 5 dagen over doen. Beetje overdreven, niet?  Zo zien de trainingen van les 4 t/m 6 er overigens uit (vetgedrukt is hardlopen, normaal is stevig doorwandelen):

Les 4: 1′ – 1′ –  2′ –  2′ –  2′ –  2′ –  3′ –  3′ –  3′ –  3′

Les 5: 2′ –  2′ –  3′ –  3′ –  3′ –  3′ –  3′ –  3′

Les 6: 1′ – 1′ –  2′ –  2′ –  3′ –  3′ –  3′ –  3′ –  3′ –  3′

Hmm. Ik heb mezelf nu twee rustdagen opgelegd. Maar ik weet nog niet of dat gaat lukken…

Meer lezen »

Start2run

Ik ben weer begonnen met hardlopen. Hardlopen is niet mijn favo bewegingsding, maar nu ik begeleid word door Evy Gruyaert op MP3 gaat het ineens een stuk lekkerder.

‘Je bent nog maar goed een seconde of 8 aan t lopen of Evy zegt al ge zijt goe bezig!’

😀

Ennieweejs, het loopt heerlijk op muziek én met Evy, die je in een zwoele Belgische stem vertelt wanneer je mag hardlopen en wanneer je mag wandelen, zodat je niet steeds zelf op die stopwatch hoeft te kijken.  Het zijn twee schema’s: 0-5 km en 5-10 km (beiden in 10 weken tijd). Het Belgische Eén heeft ooit een podcast met de mp3-bestanden vrijgegeven en ook weer ingetrokken (dus delen kan ik wegens copyrights helaas niet). Met enig zoeken zijn de bestanden vast nog wel als torrent te vinden. En anders kun je ze hier nog bestellen. Je kan natuurlijk ook gewoon het schema gratis downloaden en je eigen muziek erbij zoeken, maar dan mis je wel de stem van Evy.

Start2run Meer lezen »

Scroll naar boven