2011

Intuïtief

Zojuist deze boeken besteld (klik voor groter). Er gaat een wereld voor me open!

De open dag eerder in Hilversum bij de opleiding Intuïtieve Coaching was eigenlijk doorslaggevend. Ik heb het lekker de zomer door laten borrelen en uiteindelijk de knoop doorgehakt. Ik heb me aangemeld.

“Heb je nog naar alternatieven gekeken?”, werd me afgelopen vrijdag tijdens het intakegesprek gevraagd. Nee, eigenlijk niet en mijn argument: “Nee, dit voelde goed”, klonk net zo zweverig als het idee dat ik voordien van die hele opleiding had. En zo komt het uiteindelijk weer bij elkaar.

Een nieuwe uitdaging, ik denk dat ik er wel aan toe ben. Ik heb nog geen idee wat ik ermee ga doen, óf ik er ooit iets mee ga doen, maar het voelt (opnieuw intuïtief) als een waardevolle aanvulling op hetgeen ik tot nu toe gedaan heb. En dat voelt dus goed. Daarnaast ‘rommelt’ het bij Baas. Niet in mijn functie, daar blijven ze er maar te weinig (ervaren) van vinden. Maar toch. Dit is een opleiding die goed past bij de rest in mijn rugzak en die me in mijn huidige werk zeker van pas zal komen. En wie weet, zodra Baas écht in de problemen komt -en ik daardoor ook-, geeft het me voor de toekomst mogelijkheden voor het werken als zelfstandige.

Recept voor wat ik worden wil als ik later groot ben:

  • 1 opleiding ‘Zuster’
  • 1 opleiding Personeel en Arbeid
  • 1 opleiding Organisatiepsychologie
  • 1 opleiding ‘Professional Sociale Zekerheid’ – of iets dergelijks 🙂
  • 1 opleiding Intuïtieve Coaching

Mix dit met flink wat jaren werkervaring, schud alles flink door elkaar en laat het een tijdje sudderen, maar wacht niet te lang, het is slechts een beperkte tijd op z’n best!

De start van de opleiding is in oktober, locatie: ergens in de Brabantse Kempen. Steeds blokken van twee studiedagen per maand en van Baas mag ik daar in het hotel overnachten (ook érg fijn). En bij deze leg ik dan ook nog maar eens vast dat ik -ondanks al mijn gemekker af en toe- dan toch weer erg blij ben met Baas, die mij ‘gewoon’ in de gelegenheid stelt om deze opleiding te volgen.

 

 

Intuïtief Meer lezen »

Informatiebron

Alles heeft te maken met prioriteiten. Je moet nu eenmaal kiezen welk informatie wordt overgedragen bij een onverwacht, kort, hevig en vooral terminaal ziekbed. Maar van sommige informatie is het toch verdomd jammer dat die nu juist niet door haar werd overgedragen en door ons niet werd gevraagd. Uiteraard niet wetende dat daar nu een vraag over kwam. Zeker nu er ook niemand anders (meer) is die het antwoord weet.

Informatiebron Meer lezen »

Bretagne


De besluiteloosheid vlak voor de vakantie leidde uiteindelijk tot overnachtingen in Brest en een ontdekkingstocht in een gebied waar ik niet eerder was en waar ik direct verliefd op geworden ben. Het landschap, de mensen, de taal. Heerlijk. Lekker even niets en volop rust (én goed weer!).

Maar de vakantie is weer achter de rug en m’n eerste werkdag zit er weer op. 228 mails door te spitten (ik ben er bijna) en gelukkig niet heel veel voicemails. Ook het eerste overleg en het eerste ‘sus’-telefoontje. Dus ik ben er weer helemaal in.

Wat rest zijn de herinneringen. En de foto’s natuurlijk. Klik op een kleintje voor een grotere.
[photo_gallery]

 

 

Bretagne Meer lezen »

Tien kleine negertjes

Uit mijn jeugd ken ik dit versje. Het is absoluut niet mijn bedoeling iemand te kwetsen door het woord neger te gebruiken; het versje was nu eenmaal zo en ik heb het niet verzonnen. Het heeft wel met mijn werk te maken en geeft precies mijn gevoel op dit moment weer. Ik zie mezelf namelijk als een van de laatste negertjes 🙂 Ik beloof echter plechtig om me niet op te hangen.

Tien kleine negertjes

Tien kleine negertjes gingen uit eten langs verre wegen.
Eén stikte in zijn drankje – toen waren er nog negen.
Negen kleine negertjes praatten tot diep in de nacht,
Eén kon niet wakker worden – toen waren er nog acht.
Acht kleine negertjes kwamen op een eiland aangedreven,
Eén zei, dat hij niet verder wou – toen waren er nog zeven.
Zeven kleine negertjes kapten hout met een kapmes,
Eén sloeg zichzelf in tweeën – toen waren er nog zes.
Zes kleine negertjes hielden een honingbedrijf,
Eén werd gestoken door een bij – toen waren er nog vijf.
Vijf kleine negertjes kregen met het recht gemier,
Eén kwam terdege in de knoei – toen waren er nog vier.
Vier kleine negertjes gingen naar zee en ie,
Eén rode haring verzwolg er een – toen waren er nog drie.
Drie kleine negertjes gingen naar Artis mee,
Eén grote beer drukte er een fijn – toen waren er nog twee.
Twee kleine negertjes gingen naar het zonnebad heen,
Eén schroeide de zon een gat in zijn bast – toen was er nog maar één.
Eén klein negertje bleef helemaal alleen.
Hij hing tenslotte zich maar op – dus bleef er toen niet één.

Tien kleine negertjes Meer lezen »

Handenarbeid

Ooit had ik het plan opgevat om een leren tas te gaan maken. Leer gekocht, maar helaas, daar bleef het bij. De tas is er nooit gekomen, maar het leer had ik nog wel. Nu is er in huize Smarts een iPad2 in aantocht (joepie!!) en ik wil dat ding natuurlijk zo goed mogelijk beschermen tegen allerlei onheil. In winkels en op internet dus op zoek naar een hoes/sleeve/case voor de iPad. eBay en andere veilingsites staan vol met vooral Chinese massaproducten. Op Etsy daarentegen is weer veel uniek handwerk te vinden. Erg leuk en niet eens zo gek duur. Maar al zoekend bedacht ik me ineens dat ik óók nog leer had liggen en over een naaimachine mét leernaalden beschik…dus waarom niet een poging wagen om zelf eens zoiets te maken?

Zo gezegd, zo gedaan:

  • Een multomap gesloopt en de harde omslagen met stof bekleed voor de benodigde stevigheid.
  • De maten van de iPad overgenomen op het bruine leer en mijn fantasie 🙂 losgelaten op het groene leer.
  • Het leer van beide kleuren uitgeknipt en de groene delen provisorisch op het bruine leer gelijmd.
  • Onder het naaimachine de groene delen op het bruine leer én de zijkanten gestikt.
  • De met stof beklede multomapkaften in de hoes gelijmd.
  • En als laatste heb ik de knoop en het lusje bevestigt.

Et voila!

(Klik op de afbeeldingen voor een iets grotere versie).

[photo_gallery]

Handenarbeid Meer lezen »

Coaching

Zonder valse beloftes en met het voorbehoud dat ik vast geen enkele invloed kan uitoefenen op de enorme problemen die ze hebben, heb ik naar ze geluisterd en ze hopelijk de weg gewezen naar mensen die hen wel kunnen helpen. En vandaag ontving ik dit kaartje. Lief en een opsteker waar ik weer een tijdje mee voort kan. Het zit ‘m soms in van die kleine dingetjes.

Vanmiddag was ik op de open dag van de intuïtieve coaching-opleiding die een tijdje terug mijn nieuwsgierigheid prikkelde. Op naar Hilversum, naar een heerlijk in bosrijk gebied gelegen conferentieoord. Wat me bij is gebleven van deze middag: rust, ontspanning, aandacht, gevoel, openheid, vertrouwen, mens, hart, mooi. Voor het woord ‘zweverig’ heb ik een substituut kunnen vinden in ‘onbekend’ en daarmee direct de drempel geslecht die ik voor mezelf had opgeworpen.

Zonder er van bewust te zijn was ik aan het rubriceren geslagen en heb ik (ten onrechte, denk ik nu) geoordeeld dat zweverig niets voor mij is en werp ik daardoor die drempel voor mezelf op. Het ‘onbekende’ daarentegen is voor mij een trigger om actie te ondernemen en om de uitdaging aan te gaan het onbekende te onderzoeken, nieuwsgierig te zijn en me te verwonderen over allerlei nieuwe dingen.

Ik ga het nog even laten bezinken, de opleiding begint ergens in oktober, dus ik heb nog heel even de tijd om een beslissing te nemen. Maar ik denk wel dat ik me ga inschrijven. Het past immers goed bij mijn huidige werk en ik ben er ook van overtuigd dat het past bij het werk dat ik ga doen als ik later groot ben! 😀

Coaching Meer lezen »

Hollywoud

Vanavond met collegavriendin naar de film Gooische Vrouwen geweest in de servicebioscoop Hollywoud in Woudrichem. Een bioscoop in een voormalig gymzalencomplex (!) met bediening aan je stoel. Als je iets wilt drinken, druk je op een knopje en kun je aan de bediening je bestelling doorgeven. Onder het genot van een drankje en/of een snack kun je dan lekker de film kijken. Ge-wel-dig! De film was trouwens erg leuk. Ik heb geen enkele aflevering van de serie op tv gezien, maar deze film was werkelijk waar hilarisch! 😀

Overigens is een Hollywoud Culinair arrangement zeer aan te bevelen. Wij gingen naar restaurant Schering & Inslag. Perfect gegeten voor een superprijs!

Hollywoud Meer lezen »

Space: the final frontier

Smartie en haar huidige werkplek blijven met enige regelmaat aan elkaar gewaagd.

Ze probeert met alle macht te voorkomen zó kritisch te zijn dat een coach de enige oplossing is, maar moeite kost het haar met diezelfde regelmaat. Bijvoorbeeld in de categorie: ‘neuzen dezelfde kant op’ valt onder andere: allemaal voor het zelfde doel, voor dezelfde doelgroep, voor hetzelfde resultaat. Klinkt logisch toch?

Maar nee. Zo werkt het toch niet. Het is namelijk zo: ieder voor zich en niemand voor het grote geheel. Misschien voor een buitenstaander lastig te volgen, dat snapt ze. Maar het gaat om de grote lijn. Smartie wil, zet zich in, probeert en steekt haar nek uit; “…to boldly go where no man has gone before…”.

De een ander durft niet, kan niet, wil niet, mag niet en/of doet niet en probeert ook Smartie nog eens tegen te houden. Kortzichtig, visieloos en misschien ook wel kansloos, vind ze het. Vandaag in ieder geval. Volgende week denkt ze er vast weer genuanceerder over, maar vandaag even niet. Grmpf.

Space: the final frontier Meer lezen »

Scroll naar boven