SmaRts heeft de doos met de dia’s geopend. Een diascanner zou prettig zijn, maar een foto van de dia is best een alternatief. En zie de resultaten van mijn vader de fotograaf. Hij deed het óók graag, maar dan met dia’s. Uiteraard in kleur, maar voor de gelegenheid omgezet in z/w. De eerste dia vind ik geweldig. De tweede trouwens ook. En ja, die laatste drie laten SmaRts zien toen ze nog jong en onbezonnen was en veilig in de nabijheid van haar ouders.
Ik mis ze enorm. De feestdagen komen er weer aan. En dan vraagt iedereen aan me ‘of ik nog wat leuks ga doen met de feestdagen’. Tja, ik denk het niet. De afgelopen twee kersten waren erg verdrietig. En dat zal deze ook worden. Volgend jaar zal alles beter zijn. Voor nu wentel ik me in de warmte van herinneringen en melancholie.