Dag 13: Woensdag 22 mei 2019: North Water Bridge – Montrose, 12,5 km
Dit bericht is onderdeel van een aantal berichten die gaan over de wandeltocht die mijn zus en ik in mei 2019 gaan lopen. Met deze berichten probeer ik mezelf voor te bereiden op de tocht. Door de route stap voor stap uit te schrijven, zie ik welke bijzonderheden we onderweg tegen gaan komen en kan ik alvast een beetje inplannen waar we wanneer zullen aankomen. Daarnaast hoop ik dat het voor jou als lezer ook leuk is om mee te gaan in onze voorpret. Op zijn minst hoop ik dat er een klein beetje informatieve waarde zit in deze berichten. Schotland is immers een prachtig land!
Yes! Dag 13! Als we zover gekomen zijn, betekent het dat we vandaag met onze voeten in de Noordzee staan. De laatste dag van onze wandeling. Whoohoo! 🙂 Vandaag is nog niet de laatste dag van ons avontuur, want hoewel de wandeling na vandaag klaar is, eindigt het niet helemaal vandaag; we hebben nog een paar dagen om uit te puffen.
From North Water Bridge – quieter minor roads – via Bank of Gallery & Hillside into Montrose – sign out @ Park Hotel – stay @ Bamse B&B – 🏁
Onze vetter schreef over vandaag: I don’t recommend going via Brechin which involves walking alongside the busy A935 road back towards Montrose. There is no footpath for much of the way and British drivers don’t expect to see backpackers on the roads. If you go via North Water Bridge there is a network of quieter minor roads via Bank of Gallery and Hillside into Montrose.
Vandaag zijn er geen beklimmingen meer, zo goed als geen hoogteverschillen en voor het grootste gedeelte lopen we door bebouwd gebied. We hebben de Schotse wildernis achter ons gelaten en we ruiken bij wijze van spreken de zee. Nog maar 12,5 kilometer wandelen, dat betekent dat we echt op ons gemak onze tent kunnen opbreken. Om niet helemaal tussen huizen en dorpen te lopen hebben we getracht nog een beetje ‘buiten’ te blijven op die laatste kilometers, maar echt gemakkelijk is dat niet. We lopen, zoals geadviseerd, op de kleinere wegen om weg van autodrukte te blijven. Kijkend naar de start van vandaag via de fly-through van OS Maps kun je wel zien dat onze route niet echt super-interessant zal zijn:
Ik heb de kaart afgespeurd op bezienswaardigheden, maar helaas, ook die zijn er niet op die laatste kilometers. Het wordt pas weer echt leuk als we in Montrose aankomen, een echte stad met zo’n 11.000 inwoners. Als we vier kilometer per uur lopen en op ons gemak zijn vertrokken, komen we daar ergens rond de lunch (hoe handig!) aan. Lopen we eerst naar de zee of gaan we ons eerst maar officieel uitschrijven bij de TGO Challenge control? Die zitten in het Park Hotel op alle wandelaars te wachten. We zien het wel als we daar zijn. Het zal ook een beetje van het weer afhangen.
Maar wow, wat zullen we trots zijn op wat we hebben gedaan! Een land van kust naar kust doorgewandeld op onze eigen voeten. Volledig zelfvoorzienend. Hoeveel mensen hebben we leren kennen? Met hoeveel mensen zijn we opgelopen en wie zagen we keer op keer tijdens onze route? Hoeveel hebben we afgezien, hadden we het koud of warm, hadden we last van midges of teken of blaren onder onze voeten? Als we daar aangekomen zijn, weten we het allemaal en is het ook allemaal alweer achter de rug.
Enfin. Als we ons uitgeschreven hebben, is het misschien handig om dan te gaan lunchen. Genoeg keuze in Montrose volgens Tripadvisor. Als we ons vol gegeten hebben, lopen we waarschijnlijk richting ons onderkomen voor vanavond. We hebben voor ons verblijf voor de komende twee nachten in Montrose een B&B gereserveerd: Bamse B&B. Op hun site heb ik overigens iets gevonden waarvan we misschien wel gebruik willen maken. Ik gok dat we daar dan best wel aan toe zijn, dus dit is zeker iets dat we kunnen overwegen:
“We’ve also teamed up with Montrose Massage Holistic’s who will happily provide their mobile services to your very room; just let us know if you want to book that extra relaxation service and we’ll organise it for you.”
Post-dag 1: Donderdag 23 mei 2019: Montrose
Op donderdagochtend worden we heerlijk wakker in ons echte bed. Misschien hebben we vanuit Mallaig wel een pakje naar deze B&B gezonden met daarin wat schone kleding en lekkere sneakers in plaats van onze wandelschoenen en kunnen we die aantrekken in plaats van de kleding die we al twee weken onafgebroken dragen.
Hoe heerlijk zal de gedachte zijn dat we vandaag niet hoeven te wandelen. Maar ook: hoe maf zal het zijn dat we -ons kennende- de dagrugzak om zullen doen om toch de buurt te gaan verkennen en misschien wel weer tig kilometer lopen vandaag?! Er is best wel wat moois te zien hier in de buurt. Vlakbij Montrose staat bijvoorbeeld een prachtige vuurtoren met een evenzo prachtige naam: Scurdie Ness.
Maar, we kunnen ook (of misschien wel allebei) een uurtje met de bus (die elk uur gaat) naar Dunnottar Castle bij Stonehaven. Dunnottar Castle is een tot ruïne vervallen kasteel aan de Schotse kust. De ruïne wordt wel het meest gefotografeerde kasteel van Schotland genoemd. De ligging is spectaculair te noemen, op een landtong in zee. (Bron: Wikipedia)
In ieder geval hebben we vanavond het afsluitende diner van de Challenge in het Park Hotel, waarvoor wij ons al hebben aangemeld: ‘23rd May – formal celebration dinner at the Park Hotel including presentation of 10th and 20th crossing plaques’. Na het eten nemen we afscheid van een ongetwijfeld bijzondere club mensen en wie weet hebben we afspraken gemaakt voor een reünie of een weerzien met Schotse of Nederlandse wandelaars. We gaan weer terug naar de B&B voor de laatste nacht in Montrose.
Post-dag 2: Vrijdag 24 mei 2019: Montrose – Glasgow
Vandaag vertrekken we uit Montrose. We nemen al vroeg de trein naar Glasgow. Het station van Montrose ligt op ongeveer 10 minuten van onze B&B:
We moeten daar nog wel onze treinkaartjes uit de automaat halen en dan zijn we klaar voor de reeds geboekte treinreis:
Montrose to Glasgow Queen Street:
Fri 24 May 2019 09:22 > to 11:17 (1h 55m)
In Glasgow komen we tegen half 12 weer aan op Queen Street, waarvandaan we twee weken geleden ook begonnen met een treinreis. Het zal wel even wennen zijn om ineens weer in de drukte van zo’n grote stad te komen. Bij de vorige keer in Schotland hebben we om die reden Glasgow in het geheel geskipt.
Als we op het station aankomen is het ongeveer een half uurtje wandelen naar ons verblijf in Glasgow; het Sandyford Hotel. Misschien mogen we al inchecken en kunnen we er onze spullen kwijt, om dan met een dag-rugzakje ergens te gaan lunchen en de stad alvast een beetje te verkennen.
Post-dag 3: Zaterdag 24 mei 2019: Glasgow
Het ontbijt is bij het verblijf inbegrepen en de belofte daaraan ziet er in tekst goed uit:
Maar de ervaring leert dat zoiets niet altijd is wat het lijkt. Zeker niet als het inclusief is. Op de vele travelblogs over Glasgow wordt melding gemaakt van goede Schotse ontbijten: ‘Kick off with a full Scottish breakfast or avocado and poached egg sourdough sandwich at Café Gandolfi (Albion Street), you’re going to need the energy.’
Dus wellicht is het slimmer om zaterdagochtend vroeg op pad te gaan en ergens een ontbijt te scoren. We zijn een hele zaterdag in Glasgow, we hebben genoeg tijd om een paar leuke dingen te doen en te zien. Hier is een voorbeeld van een Glasgow in een dag. En hier ook. Maar zo zijn er veel meer.
Post-dag 4: Zondag 26 mei 2019: Glasgow – thuis
We hebben ook op de zondag nog een hele ochtend om dingen te ontdekken, maar we zullen ook op tijd richting station gaan. We moeten immers niet vergeten dat om 14:25 uur de bagagebalie van het vliegveld opent en dat we dus op tijd uit het centrum moeten vertrekken naar ons vliegtuig dat om 16:25 uur vertrekt.
Om 19:00 zijn we in Amsterdam en als we na de treinrit naar Dordrecht weer thuis zijn, is ons grote wandelavontuur dan definitief over.
Feitelijk gezien dan, maar ik denk dat dit avontuur in ons hoofd nog héél lang zal bestaan!