Foto!
Een opdracht.
Wow.
🙂
Boekenlijst
Laatste aanwinst (ja, nu pas) en halverwege het verhaal al uit: ‘Echte mannen eten geen kaas- vier jaar in handen van een loverboy’ van Maria Mosterd. En binnenkort (ja, ook nu pas) bij Smarts op de deurmat: ‘Het wonderbaarlijke voorval met de hond in de nacht’ van Mark Haddon.
Beiden van harte aan te raden.
Cursus
Van Baas mocht ik naar cursus. Vandaag en morgen. In een hotel dat geweldig met de auto te bereiken is: het ligt pal aan de snelweg. Helaas ben ik aangewezen op het OV, dus maak ik een minirondreis door het Brabantse met respectievelijk bus, trein, bus en de benenwagen door een halfbevroren gemeenteplantsoen. Maar ik doe het graag, ik krijg er namelijk informatie over psychische en psychiatrische ziektebeelden. De nadruk ligt vooral op de Borderline PersoonlijksheidsStoornis, ADHD (en alle subvormen) en autisme (en autisme aanverwante stoornissen). Zeer interessant en zeer ingewikkeld. Ongrijpbaar en lastig in te voelen. Ik bemerk bij mezelf meestal een groot vraagteken. Want…gaat het over ziekte en dus over een beperking? Of heeft gedrag er soms iets mee te maken? Of gaat het samen? Is de beperking misschien een resultaat van een bijzondere (of geen) opvoeding?
Op al deze vragen krijg ik deze twee dagen helaas geen antwoord. Want een antwoord weten is de oplossing van de groot maatschappelijk probleem.
Veggie
Dragen ze nou echt geitenwollen sokken, zien ze bleker dan anderen en komen ze iets tekort?
Ik ben geen wereldverbeteraar, géén lid van de Partij voor de Dieren (ook geen PVDD-stemmer trouwens) en ik weet heus dat mijn individuele acties op de hoeveelheid mensen die onze planeet bevolkt écht niks uitmaken. Toch doneer ik aan WNF, dierenbescherming, stichting Aap, Greenpeace, Vogelbescherming, neem ik groene stroom en gas af en ik vergeet er vast nog een paar. Een kapitaal voor dieren, klimaat en milieu in de hoop dat velen één grote maken en het dan tóch uitmaakt.
Misschien wel juist daarom krijg ik steeds meer moeite met berichten over het eten van vlees, dierenleed, de effecten ervan op klimaat en gezondheid. Want het eten van vlees heeft zoveel invloed op juist al die dingen. Zonder verder ook maar iemand te willen overtuigen:
- Eigen gezondheid: Veel vlees eten is ongezond;
- Dierenwelzijn: Zolang producten uit de bio-industrie worden verkocht, zullen de omstandigheden voor de dieren niet veranderen;
- Wereldvoedselverdeling:Â Bijna de helft van wat er wereldwijd aan graan wordt geteeld (veelal in arme landen), wordt gevoerd aan dieren (die dan door de mensen in het rijke Westen weer opgegeten worden);
- Klimaat: Maar liefst 18 % van de broeikasgassen wereldwijd wordt door de veehouderij veroorzaakt.
Ik heb me daarom afgelopen weekend voorgenomen voortaan geen vlees meer te eten. Géén dieren meer op het menu van Smartie. Geen vlees, geen vis, geen gevogelte, geen schaaldieren, geen kaas met dierlijk stremsel. Of het moeilijk is/gaat worden? Geen flauw idee. Ik zal het ondervinden. Volgens mij zijn er tegenwoordig voldoende alternatieven voorhanden. De 4-wekelijkse gang naar de bloedbank zal in ieder geval uitwijzen of het bloedarmoede-vooroordeel waar is. Ik zie het maar een beetje als het stoppen met roken; een gewoonte waar je vanaf stapt, die eigenlijk gewoon goed voor je is en uiteindelijk misschien ook voor het grotere geheel. Ik verander de wereld en begin bij mezelf. Wens je me succes???
Oja, voordat je ‘m inkopt: ik wens niet met konijn of geitenwollensok aangesproken te worden 🙂
6 jaar alweer
De tijd schrijdt voort alsof het niet zo is geweest. Of juist alsof het altijd zo is geweest. En toch. Als die dag dan weer is aangebroken, gaat er automatisch een belletje. Mens, wat ben je alweer lang weg.
Kamp Holland
“In Nederland kun je met 17 jaar al in militaire dienst. Overal in de wereld heet dat ‘kindsoldaten’. Hier in Nederland heet het een vakopleiding”.
NuKuBu = Nutteloze Kutburger
Helapidaka = Helaas Pindakaas
RuBu = Rukbunker (slaapzak)
BMO = Blue moving object (Boerkadraagster)
KIA = Killed In Action
Kamp Holland, Uruzgan. Het wel en wee van onze jongens. Dat er bij defensie veel afkortingen gebruikt worden, wist ik. Om zo even in het theater getuige te zijn van ‘onze jongens en meiden’ die op een bermbom rijden, is best wel heftig. Zuslief en ik zagen vanavond één van de laatste voorstellingen van Kamp Holland, dus reclame maken voor deze heeft eigenlijk weinig zin meer. Voor het gezelschap wel. Orkater is super.
Tijd
Men zegt dat naarmate je ouder wordt, de tijd steeds sneller lijkt te gaan. Maar ik voel me niet ouder en ik bén het natuurlijk ook niet met mijn 29+ (kuch). Maar de tijd raast als een jekko voort. Ik kan me een ’tijd’ herinneren, waarin ik voor mijn gevoel alles kon. Werken, sporten, uitgaan, hobby’s. Soms zelfs alles op één dag. Slapen? Alleen als het uitkwam. Met gemak sloeg ik een nachtje over, dat haalde ik de volgende nacht wel in. Zeeën van tijd (achteraf bezien).
De laatste ’tijd’ heb ik het gevoel dat ik steeds maar ingehaald wordt door de tijd. Als ik op de klok kijk, is het steeds weer later dan ik gehoopt had. Ik moet steeds meer plannen en die agenda waar ik altijd een gruwelijke hekel aan had, gebruik ik steeds vaker. Heb ik het nu drukker dan toen? Daar geloof ik niets van. Volgens mij soms zelfs minder druk.
Vreemd verschijnsel dus. En dat zet me weer aan het denken. Wat is tijd eigenlijk? Waarom is tijd eigenlijk? Is het er altijd al geweest? Is tijd een hard gegeven of is tijd de waarde die het individu eraan geeft door het ervaren ervan? Als je ouder wordt ervaar je tijd anders dan als je jong bent? Of komt het misschien doordat je ‘harde schijf’ voller raakt naarmate je meer ervaringen opdoet en daardoor je tijdsbeleving anders wordt?
Is het ’t retrospectief dat maakt dat het lijkt alsof het sneller gaat? De heenweg duurt immers altijd langer dan de terugweg, toch? En wat is het verschil? Op de terugweg heb je een hoofd gevuld met ervaringen en is je geheugen weer net een stukje voller. Zou het zo zijn dat er een curve bestaat met ervaringen op de ene as en de mate waarin je tijd als sneller ervaart op de andere as?
Note to self: misschien handig om dit boek eens te lezen, maar ook deze lezing. Als ik er de tijd voor kan vinden.
Sigur Rós – Svefn-g-Englar
Neem er even de tijd voor. Het beeld én het geluid is van een bijzondere schoonheid.
Sigur Rós – Svefn-g-Englar Meer lezen »
Aftellen naar het onmogelijke
Daar gaan we weer. Het aftellen is opnieuw begonnen. Zou het dan toch dat ze een manier hebben gevonden om door te gaan? Alle signalen lijken de goede kant op te wijzen. Het is een beetje een zoekplaatje, maar hier hebben ze het erover, hier ook en (let op: word-document!)Â hier ook. Spannend!
Aftellen naar het onmogelijke Meer lezen »
Van bloemen en mensen
Wat is dat toch met bloemen? Waarom omringen we (ik – laat ik vooral voor mezelf spreken) ons toch met bloemen? Ik voel me rijk tussen bloemen, ze bieden troost, geven kleur, ze verzorgen is bijna meditatie. Op mijn vrije (uitziek) dag ben ik lekker naar de markt geweest en het huis staat weer vol met bloemen. Heerlijk, ik voel me direct weer beter!
Van bloemen en mensen Meer lezen »