Ha die apen,
niet zo schreeuwen
blijf nou effe bij mekaar
of ik gooi je voor de leeuwen,
snuit je koker en bedaar
die daar met die blauwe billen
moeten broekies van’t bestuur
asse jullie ijsjes wille
nou, vooruit maar, van de huur
Vandaag hebben we, tussen krijsende en krioelende ouders en kinderen in Blijdorp, cursus gehad.
De opdracht: het fotograferen van natuurlijke patronen. Pff, mag het de volgende keer gewoon op maandagochtend?
Vandaag bracht SmaRts een bezoekje aan haar P&O-afdeling.
Ze heeft een vacature gevonden die haar interesse heeft gewekt.
En ze heeft zich over de functie uitvoerig laten informeren.
En het enige wat na dat gesprek in haar hoofd blijft hangen is:
“Maar dat zou leuk zijn om voor jezelf te gaan doen!”….
Hmm. Wat nu? Tijd voor bezinning.
Vandaag voor jullie Zucchero in de kantlijn. Van de DVD ‘Zu & Co Live at the Royal Albert Hall’. Ik ben al tijden fan van Zucchero en deze DVD stond op mijn verlanglijstje. En nu heb ik ‘m. Geweldig! Ik geef jullie Dune Mosse van Zucchero en Miles Davis. De opnames van Miles zijn uiteraard van een jaar of vijftien geleden, maar och, wat klinkt het mooi. Helaas is de tekst niet te vertalen. Met de titel heb ik al moeite, terwijl ik kennis van de Italiaanse taal paraat heb. Maar geloof me als ik zeg dat het een erotisch tintje heeft, zoals alle teksten van Zucchero.
Zo! Eindelijk weekend.
Mijn hooggehakte laarzen (eindelijk!) uitgeschopt,
mijn nette kloffie in de wasmand gemikt.
Met het boekenweekgeschenk
(bij gebrek aan de Viva van deze week 😉 )
en Moby op mijn hoofd
het nepzonnetje in.
Weet je wel hoe lekker, luxe en relaxed het is om (en dát vooral) op kosten van de baasmet de trein eerste klasse te reizen? Nou dat is het dus!
SmaRts was laks. Hield ‘r software niet goed bij en vond vanmiddag weer honderd loze reacties in haar mailbox. Aaargh. Moet misschien toch maar eens overstappen op andere blogware… Maar ja. Direct weer geprobeerd aan te pakken. Ik hoop maar dat jullie nog kunnen reageren. Zoniet, mail dan even!
Ben je in een tent vanavond
Doe gewoon alsof je iemand bent vanavond
Dames blijven schudden want die beat is verslavend
All out Vanavond
Lekker stout vanavond
We gaan ballen tot we vallen
En we knallen die wapens
Malle gevallen bossen nuts op navels
Tanga’s die stallen en sellen kut vanavond
Tot je blut vanavond
Kan niet terug vanavond
Het is ballen tot we vallen
Euh….de muziek is nog tot daar aan toe, maar de tekst….
Ballen tot we vallen Meer lezen »
Toen SmaRts een jaar of achttien was zat ze bij een vriendin achterop de brommer. Met opgevoerde snelheid over een natte houten brug resulteerde in een klap tegen een paaltje. Jaja, zij kregen dat voor elkaar. Voorvork finaal verbogen en de brommert was niet meer. De spijkerbroek van haar vriendin over de gehele binnennaden (!) gescheurd (charmant gezicht overigens, hahaha) en een geschaafde hand. Smarts’ s gebit stond in de voorkant van haar helm en er waren zelfs stukjes van de binnenkant van haar tanden afgeschoten. Lekker hoor, zo’n helm. Sinds dat ongelukje verkleurde in ieder geval één van haar voortanden langzaam maar zeker. Foto’s gemaakt door de tandarts, maar nee, dood was ie niet. En dus liet ze het maar. Tot het haar ging storen als ze foto’s van zichzelf terug zag. En dus weer zeuren. Er moest gebleekt worden. Haar tandarts kreeg het niet voor elkaar. Maar zijn vervanger dus wel.
Joepie! Zegt ze met een big smile!
Update:
Kosten: € 321,-
Nu nog afwachten hoeveel ik daarvan vergoed krijg…
Bright ’n White II Meer lezen »
Hier vandaag komkommertijd.
Geen spannende foto’s. Geen memorabele momenten.
Wel een hoofd vol gedachten. Maar niets wat er op een beetje ordentelijke manier uitkomt. Flarden van mijn bestaan (bestaat die titel al, zonee, dan claim ik ‘m bij deze!) zijn er genoeg, maar ik heb even geen zin om te verzinnen welke interessant genoeg zijn om op te schrijven.
Gewoon lekker lui dus.
Morgen beter!
Jeemig! Zo’n provisorisch tot fotostudio omgebouwde studeerkamer wordt echt warm met alle overal vandaan gesleepte lampen. Maar leuk was het wel. En lastig ook. Want iedere lamp geeft weer een ongewenste schaduw. Make-uppen, passen, meten, kijken, lachen, serieus doen en voila! Wat denk je? Zou ik je heel in de verte kunnen laten denken dat deze foto ergens zo rond de jaren dertig genomen is? Thanks Mer voor het model zijn. Jij is een kanjer, maar dat wist je wel!