Bokeh
Het eerste testrolletje uit de Leica R4 is ontwikkeld en de resultaten vallen me niet tegen. De kwaliteit van de objectieven is super. Ze geven een fraaie onscherpte bij een diafragma dat wijd open staat. Klik op de foto voor groter.
2009
De start
“Vertel, vertel, vertel !
(Gaaf zeg; al bij de KvK langs geweest ? 🙂 )”
Dat schreef zij als reactie op mijn postje over die opdracht.
Maar met de inschrijving bij de Kamer van Koophandel komen allerlei vragen. Hoeveel klanten? Geen flauw idee. Hoeveel omzet? Geen flauw idee. Dingen komen zoals ze komen, ik zie wel waar het wel of niet op uitdraait. Met het CLLCTF op de achtergrond heb ik een netwerk van mogelijkheden waar ik zonodig op terug kan vallen. Het komt allemaal wel goed. Bovendien ga ik er niet mijn inkomen uit genereren, ik blijf lekker in loondienst bij mijn baas.
Maarrrr ik ben vandaag toch bij de KvK langs geweest. Want áls ik het dan doe, doe ik het gelijk netjes en goed. Nederland verkeert in een recessie én vandaag is het vrijdag de dertiende. Leek mij een uitermate geschikte dag om ‘Smarts Fotografie’ in te schrijven in het handelsregister.
Stiltecoupé
Situatie: overvolle coupé met rumoerige mensen in de spitsstoptrein Rotterdam-Dordrecht.
– ringtone gaat ter hoogte van Barendrecht –
“Hoi!…– kuch –…Tja, het gaat wel…– kuchblaf – …Nee, ben ik niet vergeten….– kuchekucheblaf –… Ja…maarreh….misschien moeten we het maar even uitstellen…– kuch –…Ja, uitstellen, kom je anders toch een andere keer?…Nou, die dokter zegt dat ik kinkhoest heb en dat is héél erg besmettelijk…– kuch –…”
Dit is óók een manier om een coupé in één keer rustig te krijgen (én leeg op het eerstvolgende station).
🙂
Te leen
Morgen krijg ik een Leica R4 te proberen. ‘Hij’ moet er vanaf en zoekt een koper en voor mij wil ‘ie wel een mooi prijsje maken. Camera, motordrive, drie objectieven en nog wat los spul als filters, converter en handgreep.
Da’s effe iets anders dan de € 5,- rommelmarktcamera’s die ik meestal scoor.
🙂
Als een grote familie
Afgelopen maandagavond na mijn cursus werd ik door een collega gebeld.
“Zit je? A. is gisteren onverwachts overleden.”
“Hè? Wát zeg je?”
“Je hoort het goed. A. is gisteren overleden…”.
A. heeft in januari zijn 45ste verjaardag gevierd. Gelukkig getrouwd en vader van twee kids. Gek op Feyenoord, internet en auto’s en een kei in zijn werk. Nooit te beroerd om een stapje extra te doen, altijd opgewekt en integer, nooit klagend. Een van de weinigen die ook op vrijdag werkt, net als ik. Een stille meelezer op dit blog. Hij reageert reageerde altijd op het werk op de postjes die ik schrijf. “Hee, ik las dat…”.
Afgelopen woensdag zijn er al heel veel mensen van A. afscheid wezen nemen. Met zo’n 60 à 70 collega’s hebben we vrijdag tijdens de plechtigheid ons medeleven betuigd aan de familie van A. De onderlinge verbondenheid op mijn werk is, voor zo’n immense organisatie, op zijn minst bijzonder te noemen.
Als een grote familie Meer lezen »
Over klompjes en stompjes
“U bent verbonden met de automatische telefoonbeantwoorder van de tandartspraktijk van de tandarts van Smartie. De tandartspraktijk is wegens vakantie gesloten tot (!) 23 februari. “
Ja hoor. Heb ik weer.
Na bijna 20 jaar onderdeel van mijn gebit te zijn geweest besloot het klompje goud op de foto dat het, ná een duwtje van een tandenstoker, welletjes was. Nu rest er op de plek van de kroon slechts het scherp gerand stompje van wat ooit mijn oorspronkelijke kies was. Maandag toch maar even bellen naar de vervangende tandarts voor een noodkroon. Ik denk dat mijn eigen tandarts na zijn vakantie maar gewoon met de definitieve aan de slag moet.
Wel één voordeel: kan er gelijk een mooie witte in 🙂
Over klompjes en stompjes Meer lezen »
12 Angry Men
Een tiener wordt beschuldigd van de moord op zijn eigen vader. De jury, bestaande uit twaalf totaal verschillende persoonlijkheden, gaat zich beraden over de vraag of hij schuldig is of niet. Aanvankelijk schijnt er weinig twijfel te bestaan over de schuld van de jongen en het overleg van de mannen lijkt snel afgelopen te zijn – iets waar niemand rouwig om is aangezien het de warmste dag van het jaar is en de ventilator in de kamer niet werkt. De juryleden zijn geïrriteerd, ze hebben hun leven op pauze moeten zetten voor het proces, het is warm, ze hebben plannen, ze willen naar huis.
Maar dan komt de stemming. En terwijl elf juryleden ‘schuldig’ stemmen is er een persoon die het daar niet mee eens is. Jurylid nummer acht (Henry Fonda) beseft dat er een leven op het spel staat (als de jongen schuldig wordt bevonden wacht waarschijnlijk de doodstraf) en vindt dat er een weloverwogen beslissing moet worden gemaakt. Hij heeft het gevoel dat er iets niet klopt aan de zaak en is vastberaden de anderen daarvan te overtuigen.
De boodschap van 12 Angry men is erg progressief voor zijn tijd (1957). Lumets film is een filmische aanklacht tegen ongegronde vooroordelen en kritiekloze kortzichtigheid. De film imponeert nog steeds door zijn kracht en voor een filmdebuut is 12 Angry men bijzonder zelfverzekerd en foutloos.
Ik heb ‘m gezien tijdens de psychologielessen van mijn laatste opleiding. Zo’n film die in je mijn systeem blijft hangen. Al tijden schiet de titel in en uit mijn gedachten (oja, bestellen…) en nu eindelijk is ‘ie er. Misschien heb je ‘m ook al gezien, het is ten slotte een klassieker. Verplichte kost wat mij betreft en hij hoort eigenlijk thuis in de ‘moet zien’- lijst van íedere opleiding.
De Camping
Dit keer mocht ik opnieuw aanwezig zijn bij een voorstelling van theater Maatwerk: de Camping. Een lekker luchtig stuk, vol overgave gespeeld.
Eigenlijk bedoeld als straattheater, maar doet het binnen ook prima. Nogmaals: een aanrader. Als je ooit in de gelegenheid bent: ga gewoon eens kijken. Tis erg leuk.
Boekenlijst
Laatste aanwinst (ja, nu pas) en halverwege het verhaal al uit: ‘Echte mannen eten geen kaas- vier jaar in handen van een loverboy’ van Maria Mosterd. En binnenkort (ja, ook nu pas) bij Smarts op de deurmat: ‘Het wonderbaarlijke voorval met de hond in de nacht’ van Mark Haddon.
Beiden van harte aan te raden.