1 oktober 2004

En nu ik toch op dreef ben. (Ja, ik ben in een beste bui vandaag. Grr….).
Soms voel ik me hier in Nederland totaal niet serieus genomen als redelijk intelligent (toch?) mens. Het kabinet is een lacher eerste klas. Alle drukte om de voet van Balkenende. Nou, hij had toch al geen poot om te staan tussen die Zalmofielen daar! Tssssk.
En verder: H6 en ging dood door de fles. Ook weer gedoe met overlijden en een middenstip, buiten alle proporties om. Dan denk je dat je alles gehad hebt en het niet gekker kan.
Maar dan. Op televisie kijken naar bekende Nederlanders die zichzelf klysma’s toedienen? AAARGGHH!!! Mensen waar gáát dit over?

Ik hoor niet in dit land. Echt niet. Misschien ook wel niet in deze tijd of deze wereld.

En huppekee, tis vrijdag, maar gelijk even overal mee afrekenen. Dan heb je dat maar gehad. Ik heb er al eens vaker over geschreven. Wat schrijf je wel en wat niet? Waar hou je rekening mee en waarmee niet. Inmiddels zijn er veel mensen die meelezen, ook veel mensen uit mijn real life. Ik probeer hier dingen neer te kwakken die uit mezelf komen. D’r is hier maar weinig dat niet van mijzelf is. Mocht iemand dan ook meelezen die met dit gegeven problemen heeft: geef een seintje, per mail ofzo. Doe je dat niet: dan zal ik ook geen rekening met je houden.

Zo.

Vandaag stond in de SpIts dat een Japanse meneer een beltoon had gemaakt.
De maker beweert dat het beluisteren van die beltoon zorgt voor het groeien van de borsten.
De beltoon is al zeker 10.000 keer gedownload.

Veel gekker moet het toch niet worden.

…Altijd zal ze een afweging maken tussen voors en tegens in een bepaalde situatie. Maar deze situatie was onzeker. Altijd was het ‘wel’. Maar kwam het er dan op aan, dan bleek het ‘niet’. “Afkappen die handel en wegwezen” was haar eerste reactie. “dit kost misschien teveel?”. Het gevolg: Obladi Oblada, Life Goes On, lalalala!

En ineens is het daar weer. Opnieuw en heviger zelfs nog dan daarvoor. Zou het dan tóch of toch niet? Aftasten, proberen, wel, niet? Het lijkt er op van wel. Écht? Want als het dan ineens echt lijkt, gaat ze er ook voor. Dat heeft ze namelijk al lang geleden besloten. En net op dát moment stopt het. Alweer. Wordt hier een spelletje gespeeld? Dan kan er minstens één slachtoffer zijn. Uiteindelijk besluit ze dat het niet goed is. Hoe verleidelijk ook. Hoe mooi ook. Wisselvalligheid pur sang is iets waar ze niet zo goed tegen kan. Dat gaat haar begrip te boven. Ze is flexibel genoeg, daar ligt het niet aan. Maar volgen is een voorwaarde. En dit is onnavolgbaar…

En gaan we nog wat leuks doen dit weekend?