Moblog
Ik weet nog niet of het blijft,
maar vooralsnog lijkt ’t me leuk om met een telefoontje dat
redelijk aardige fotootjes maakt in de zijlijn te mobloggen.
Ik weet nog niet of het blijft,
maar vooralsnog lijkt ’t me leuk om met een telefoontje dat
redelijk aardige fotootjes maakt in de zijlijn te mobloggen.
Zomercarnaval in Rotterdam. De zoveelste keer alweer, maar ik mocht er tot vandaag nog niet eerder getuige van zijn. Wat een kleurrijke-blote-op-en-neer-springende-bubblende-blubberende-diepgedecoleté’de-mensenmassa. Wat een geluk dat het zonnetje bleef schijnen. Geweldig gezellig en zeker voor herhaling vatbaar!
Leuk he, spelen met licht?
Ik was op tijd met fotootjes maken.
Er kwam flink wat water uit dat buitje!
En ja, de Grote Kerk van Dordrecht staat scheef!
Dordt By Night II Meer lezen »
Zelfs zo uitgedost blijft ie een lekker ding.
Johnny Depp in combinatie met heel veel chocola.
Jummie!
Edit:
Ohja, de film was leuk!
(‘k Zou het bijna vergeten te schrijven!)
Ik kijk op het scherm naar een foto. Er ligt een lijf in bad, maar ik zie net het gezicht niet. Het lijf is dus soort van anoniem en kan iedereen zijn. Op de een of andere manier kijk ik vanuit een liggende positie. Lig ik in bed? Ook ik ben te zien voor wie de juiste apparatuur (cam?) heeft. Maar ik kijk slechts naar een foto en niet naar bewegend beeld. Dat betekent dat de ander ook geen bewegend beeld kan ontvangen.
Ik staar een hele tijd naar die foto en laat het beeld op me inwerken. Tot ik me ineens bewust wordt van iets dat niet klopt. Zag ik nou een beweging in die foto? Ik concentreer me en ja, ik zie beweging en mijn hart slaat drie keer over. Ik voel me betrapt. Het lijf van de foto stapt dan ineens uit bad en uit de foto en ik realiseer me dat niet ik alleen de hele tijd naar dat lijf heb liggen kijken, maar dat lijf dus ook naar mij…
(Wat een bizarre logica bestaat er toch in dromen…)
Over tot de orde van de dag. Nog even over mijn KADO:
Uh nee, ik kopieer niét de dvd’s die ik bij de verhuurmeneer haal. En nee, hoor, ik ga echt niet op zoek naar de bijbehorende covers. En je hoort mij echt niet over hoe gemakkelijk dat eigenlijk allemaal gaat. Ik zeg niets van dat alles.
😉
Ik weet het, in Spanje gebeurde het met de ETA iedere zomer en ook de IRA en de PKK konden er wat van. Maar toch voelt het nu op de een of andere manier anders. Soms betrap ik mezelf op het maken van kansberekeningen over hoe groot de kans is dat ik op weg naar mijn werk in Rotterdam….
Hebben jullie dat nou ook??
(Onder)duiken in Egypte Meer lezen »