Sushi II
Nog even hierop terugkomend: “dat zelf maken heel goed te doen is, is maar voor een deel waar. ’t Is namelijk ontzettend arbeidsintensief. Alle verschillende soorten vragen niet alleen hun eigen ingrediënten, maar óók nog eens hun eigen bereidingswijze. En niet te vergeten dat sommigen bijna kleine kunstwerkjes zijn. Veel werk dus. Daarom is het niet zo verwonderlijk dat het eten van sushi in een restaurant prijzig is. Maar nog steeds errug lekker.
Men neme een gietijzeren pan. Zo’n hele zware, je kent ze wel. En een opruimbui zoals vrouwen dat wel vaker hebben, je kent ’t wel. En dat van zoveel-dingen-tegelijk-willen-doen, dat ken je vast ook wel. En dan ineens pl**rt die pan uit ‘r handen. En landt precies op een teentje. Guts-guts-guts, heel veel bloed! Aargh!