Herfstblad
Dwarrelend in mijn zicht.
Vol leven; toch stervend of dood.
Niemand zou geloven dat,
Jij een regenboog bent in dit licht.
Eerst bruin met geel, nu bruin en rood.
Langzaam legt de wind je neer,
Naast mijn voeten op de stoep.
Schrijver: Roel van Rijswijk, 15-08-2005
Ik heb ‘dàt’ formulier nodig.
– Hè, waarom?
Omdat ik dat dáárheen moet sturen.
– Maar dat hoeft toch pas als we een plan van aanpak hebben?
Nee, ik heb ’t nu nodig.
– Maar waarom dan?
Omdat ik de bedragen uit dat plan van aanpak daarin moet verwerken.
– Maar dat plan is er toch nog niet?
Oh…nee… maar tóch heb ik dat formulier nodig.
– Wat wil je daarmee doen dan?
Opsturen naar ‘hen’.
– Wat doen zij ermee dan?
Dié bedragen verder verwerken natuurlijk. (Ze zegt nog nèt niet: ‘Duhh’)
– Maar we hébben nog geen plan, dus we hebben óók geen bedragen.
Een stilte valt en ze kijkt me niet-begrijpend aan.
Wat moet ik met dit dossier doen dan, want nu snap ik het niet meer.
– We moeten afwachten óf dat plan komt, zoals ik al had aangegeven.
Oh…nou, dat moet ik even bij ‘die-en-die’ navragen, hoor…
:-S