Skiën III
Vervolg van.
“Rechtsomkeert en terug naar huis!”, was de eerste reactie van mijn medepassagiers. Maar dat bleek verspilde energie. SmaRts is geen opgevert. Als SmaRts op vakantie gaat, dan gáát ze op vakantie. En als dat een ski-vakantie is, dan gáát ze ook skiën. Wat er ook gebeurt. Noem het trots, noem het eigenwijs, noem het zelfs onverstandig, noem het wat je wilt, maar SmaRts zou op de plaats van bestemming aankomen. Een piepklein stemmetje riep steeds maar weer: “En daar zit je dan straks: hele dagen op een terras te wachten tot de anderen van leuke bezigheden terugkomen”, maar…negeren is ook een kunst. Dus huppekee: op naar Tignes. “We zullen wel zien hoe het gaat. Gewoon een dag of wat rustig aan doen en dan zal het heus wel weer gaan!”
Terwijl het eigenlijk mijn beurt was om te rijden moest ik, door dat hele gebeuren, met tegenzin de autosleutel overdragen. Want niet alleen zat ik met een kuit die niet aangespannen kon worden (koppelen bleek onmogelijk), maar ik had het ook erg druk met die hoofdwond waar toch steeds maar wat bloed uit bleef sijpelen. En nee, je denkt toch niet dat je voor onderweg van dat ziekenhuis ook maar één gaasje meekrijgt? Tssssk. Gelukkig was daar die good old multifunctionele keukenrol.
Wordt vast nog wel vervolgd. Ik zal proberen het kort te houden 😉