7 jaar
Ik kwam vandaag mijn bed uit met een hele pijnlijke nek. Koutje gepakt? Whatever. Ik had er graag in willen blijven liggen. En niet alleen daarom. Het is vandaag namelijk weer die dag. Alweer 7 jaar geleden dat ze overleed. Onvoorstelbaar. Op de één of andere manier geeft het me rust om op die dag thuis te zijn en lekker te fröbelen, maar mijn werk laat het eigenlijk niet toe. Het is te druk, er ligt te veel. En hoewel onlosmakelijk met elkaar verbonden via mij, wil ik haar niet delen met mijn werk. Eens kijken wat de dag brengt, misschien wel de mogelijkheid om na een halve dag mijn biezen te pakken en weg te wezen.