Te vroeg wakker
Een vaag bekende stem roept me vanaf straat: “Marty!”
*plop*
In één keer ben ik klaarwakker mét een onbestemd gevoel. Daarnaast ook herkenning, want ik heb dit vaker gehad. Dus tegen beter weten in mijn bed uit gegaan en uit alle ramen naar buiten gekeken. Nee, inderdaad, niks te zien.
Hmpf. Zit ik weer. Op zaterdagochtend om half zes.
Alles en iedereen nog in diepe slaap. Bakkie thee maar dan en zo nog even een uurtje slaap proberen te pikken.