Werk

Hoog bezoek

En ineens was daar dat mailtje, donderdag. Of wij geïnteresseerd waren maandag langs te gaan bij hen, want de staatssecretaris van SZW met beleidsambtenaar komt op bezoek. En nu heeft de staatssecretaris gevraagd of wij het leuk vinden om daar te zijn en in een kort gesprek onze rol van opdrachtgever toe te lichten.

SmaRts was trots. En vereerd dat ze dat mailtje ontving en wilde direct met ja antwoorden. Collega J. zei voorzichtig dat we dat misschien maar eerst moesten bespreken met Baas. Tegensputterend stuurde ik het mailtje door aan mijn leidinggevende en schortte mijn antwoord aan de vraagsteller op. Wachtend op antwoord bedacht ik me dat ik dan wel iets nieuws moet kopen om aan te trekken en verzon ook gelijk naar de voordelen die het heeft om een staatssecretaris in je netwerk te hebben. Je weet maar nooit.

Dus de vraag werd dus doorgespeeld. Maar die moest het eerst met die bespreken, want die was toch in overleg met die. Je snapt hoe dat gaat. En uiteindelijk kreeg ik uitsluitsel. Baas kwam en zei: “Nee, we doen het maar niet. En anders was ik wel gegaan en niet jij. En nee, negatieve publiciteit kunnen we momenteel niet gebruiken. Ze zoeken maar een andere opdrachtgever”.

Huppekee, zo gaat dat. En SmaRts is weer een illusie armer.

Hoog bezoek Meer lezen »

Spoor

 

Vandaag was een suffe, maar gelukkig een halve dag werken. En die halve dag mocht ik opdraven in een overleg met een klant waarvan ik (mijn organisatie) opdrachtgever ben. Voorafgaand aan dat overleg beland ik voor een pc die niet de mijne is, om even wat op te zoeken op internet. Ik neem niet plaats op de bijbehorende bureaustoel, maar zak – geheel arbotechnisch onverantwoord – op mijn hurken. Ik hoor: “Hee, ik wist niet dat ze die strings ook in kant hadden!” En ik voel met mijn hand op mijn onderrug in dat stukje waar dan net mijn broek een miniem beetje open staat (maar waar mannelijke collega’s natuurlijk altijd op reageren) en roep enigszins opgelucht: “Ah joh, hou toch op, je ziet helemaal niks!”. En ik hurk en internet weer verder.

En ineens wordt het verdacht stil. Ik voel gefriemel op mijn rug. Ik kijk om, een andere collega schiet weg en ik sta op. In eerste instantie weet ik dat ze iets, maar niet wat, geflikt hebben. Maar als ik een pas gezet heb, zie ik het. Die ene heeft een hand vol confetti in mijn broek laten vallen. Met iedere stap laat ik een spoor van confetti achter me…Grapjassen!

Spoor Meer lezen »

Campus?

 

Ik vond gisteren een egostrelende envelop op de deurmat. Van Universiteit Nyenrode. Of ik interesse heb in hun zestien maanden durende opleiding tot Master of Science (MSc) in Management. Want zo gaat dat in een hbo-afstudeerjaar. Ze willen allemaal dat je doorleert en dat je de centen vooral bij hen brengt. Tja, Nyenrode…‘t staat wel leuk op m’n cv natuurlijk. En wat is nou helemaal zestien maanden? Binnen zestien maanden een academische titel? Helaas even in het Engels dit keer:

“The MSc obviously is a Master degree. In order to get into a Master program, you need a Bachelor degree. Translated the situation in the Netherlands, the situation is as follows. The well-known Drs. title is still in place but should be seen as the Dutch translation of the MSc degree. In order words, by completing the MSc program you will (also) get the Drs. title. So, to the International business community you could show your MSc degree and to the Dutch business community also your doctorandus degree.”

Gevleid door de ordinaire reclamefolder waarin een oproep zit voor een open dag, besloot ik vandaag eens na te gaan wat eventueel de kosten van deze zestien maanden bedragen, want ik kan bijvoorbeeld baas vragen bij te dragen in de kosten van de studie. Maar ik verslikte me zowat in het kostenplaatje:

Tuition Fee Adaptation Phase Euro: 7,900,-
Tuition fee Preparation Phase Euro: 5,300,-
Tuition Fee Integration Phase Euro: 10,500,-
Individual selection at Universiteit Nyenrode (LTP + interview) Euro: 155,-

En dat zal baas ook doen denk ik.
Toch ga ik het voorleggen, niet geschoten is toch altijd mis?

Campus? Meer lezen »

Tomato

Tomato

Collega R. nuttigt elke dag een tomaat.
Want”, zo zegt hij, “Elke dag een een tomaat is goed voor je prostaat. Kijk maar naar de Italianen. Daar komt verhoudingsgewijs minder prostaatkanker voor. Omdat ze zoveel tomaten eten!”

Collega R. beweert ook dat hij het wel 15 keer per week doet. En dat komt allemaal door die ene tomaat per dag. Want behalve tegen prostaatkanker, zou die tomaat ook nog eens libido-verhogend werken. Of het waar is? Geen flauw idee. Ik kan me niet herinneren hier onlangs een onderzoek over gelezen te hebben, maar je weet het maar nooit. Dus mannen, doe er je voordeel mee. Vrouwen natuurlijk ook. Heeft iemand nog een lekker recept voor tomatensalade??
😉

Tomato Meer lezen »

Stratego

Baas moet een hele vervelende mededeling doen.
Aan de onderbaasjes? Peanuts.
Aan de media? Net zo gemakkelijk.
De werkvloer? Tja, dat wordt iets lastiger.

“Nou weet je wat?”, denkt Baas, “We vertellen het iedereen, maar nog niet aan de mensen op de werkvloer. Zij krijgen het via de media te horen. Dan wachten we tot de rook opgetrokken is en daarna excuseren we ons voor de gang van zaken”. “En dan zeggen we dat we het nóóit meer doen”. Met als effect dat de werkvloer zich meer druk maakt over hóe de informatie binnenkomt dan over wát er nu eigenlijk meegedeeld werd.

Ohja…da’s waar ook: de hoeveelheid personeel in het bedrijf wordt gehalveerd.

Maakt u zich overigens geen zorgen om SmaRts, dat doet zij zelf ook niet. En dit gehele verhaal berust vast niet op de waarheid en geeft slechts één interpretatie weer van een gang van zaken waar SmaRts zelf geen getuige van is geweest en hier dus eigenlijk ook niet over kan oordelen. (Tja, je moet je tegenwoordig overal voor indekken toch?) 😉

Stratego Meer lezen »

Rust roest?

Nee, ik wist het niet. Ik ben daar (raar he?) niet dagelijks mee bezig. Maar het is de hoogste tijd. Dat kan niet anders. Ik had nooit gedacht dat het zover zou komen en dan ineens is het moment daar. Ik moet héél gauw op zoek naar iets anders….

“Hoi SmaRts,

Ik neem aan dat je het zelf ook weet, maar op ** september heb jij je
jubileum bereikt van 12 1/2 jaar. Gefeliciteerd! Nu wil ik graag weten of
je die dag ook aanwezig bent.

Secretaresse “

Rust roest? Meer lezen »

Werk en Baas

Het weekend ging weer veel te snel. Ik had veel dingen willen doen waar helemaal niets van gekomen is. En ik heb ook dingen gedaan waar ik helemaal niet op gerekend had. Morgen weer voor Baas naar het Amsterdamse, lekker belangrijk doen. Waarschijnlijk duurt dat belangrijk zijn nog een week. Voordeel van dat werken in Amsterdam is dat de tijd snel gaat. Het is dus al gauw weer dinsdagavond; de avond voor mijn vrije dag. Woensdag maar weer eens een skatedeet, bij goed weer dan. Zin? Anyone? Come to think of it: Waarom is De Mensch in Godesnaam ooit begonnen met werken? En komen we daar nog wel eens van af? Komt er nog eens een tijd dat ik datgene mag doen waar ik mijn hele ziel en zaligheid in kwijt kan? Dagelijks breek ik mijn hersens over dit vraagstuk…

Ja, Baas, ik zal heel erg mijn best doen.
Ja, Baas, ik werk graag over.
Ja, Baas. Alles goed, Baas?
Dit is maar een grapje hoor, Baas!

😉

In de categorie je-hebt-belangrijker-dingen-te-doen-maar-er-geen-zin-in-post)

Werk en Baas Meer lezen »

Scroll naar boven