Ren je….
shape dat lijf!
En Dus ik ga maar maar weer eens aktief doen.
Aiaiai, spierpijn morgen…
Update 22:12 uur:
4-4-3 gedaan en het viel eigenlijk best mee!
Even morgen afwachten…
20 juni 2004
Vader Ekster
Zo schreef ik:
“Daar lig ik dan. Onderuitgezakt op mijn tuinstoel. Bandjes van m’n hemdje naar beneden. Mijn vakantie-batik-rokje tot op mijn dijbenen opgetrokken. De Dalai Lama (De Kunst van het geluk) ligt op mijn schoot. Genietend van de zonnestralen op mijn lijf. Heerlijk loom en ik val bijna in slaap. Ik hoor vleugels. Onder mijn zonnebril open ik één oog. Stiekem en op zijn hoede voor mij én de katten, staat vader-ekster op twee meter afstand van me bij het bakje met de kattenbrokjes. Gek is ‘ie er op. Maar nooit kwam hij ze stelen wanneer ik zo dicht in de buurt was. Nu wel. Hij weet nu ook dat ik het goed vind. Ik geniet. Heerlijk, de natuur: het grootste wonder dat er bestaat!”
Bron: SmaRts
En nu heb ik ‘m óók op de foto:
Draad
Morgen heb ik een hertentamen. Hertentamen? Ja, nog van uit de tijd dat Pa net overleden was en we zoveel moesten regelen. Vorige week was het een tentamen. En opnieuw kan ik me er niet toe zetten. Ik heb er best wel moeite mee. Alles is zo vaag: Afstuderen: Coachen of HRM (Human Resources Management). En wat wÌl ik nou helemaal met die opleiding? Ik wil helemaal geen manager P&O worden. Of HRM-manager/adviseur-of-hoe-dat-dan-ook-mag-heten-tegenwoordig. Op die school is het ook een zooitje. Ik moet nog allerlei verslagen inleveren, waar ik ook helemaal geen zin in heb. Pff…zo lastig.
En weet je wat zo erg is? Het is zo lekker om het te negeren. Ik doe net of het er niet is, da’s lekker. Nu ik er eigenlijk niet meer onderuit kan, omdat dat hertentamen voor de deur staat, raak ik gelijk weer in een windwak. Bah! Maar toch. Ik ga morgenochtend opnieuw proberen mezelf achter dit ding vandaan te slepen en in mijn aantekeningen te duiken. Het moet gewoon!
Tingle Tangled
*foto*
Tingle Tangle and you push it from the palala buuuhuuuhush (uit een nummer van Kate Bush)
Vaderdag 2004
Uit het oog,
maar nóóit meer uit mijn hart…
Ben jij nog in het gelukkige bezit van een vader? En hou je van hem?
Neem jij dan dat beetje aandacht dat ik nu over heb, vandaag voor jouw vader mee?