1986. Ik zou op vakantie gaan naar Canada, maar ik moest helaas annuleren (ander verhaal). Sjips. Weg vakantie. En nu? Zij werkte bij mij op de afdeling en had ook nog niets gepland. We besloten zeer impulsief dat het geweldig zou zijn om samen op vakantie te gaan. Zomerskiën. Op een gletsjer. En dié vakantie is het begin geworden van een vriendschap. Jaren waarin er geen plaats was voor strand en we wel vier keer per jaar gingen skiën. Lief en vooral ook leed hebben we samen gedeeld. Uiteindelijk raakten we allebei (een beetje) onze wilde haren kwijt en verwaterde het contact. Maar nooit echt. Soms zien we elkaar maar één keer in een jaar. En altijd is het goed. Gisteravond vierde ze haar twaalfeneenhalf jaar huwelijk. Het was gezellig. Mijn groepje échte vrienden is niet groot, bij wie is dat wel? Maar ik durf toch wel te zeggen dat zij er één is.
Van Vlinder kreeg ik opnieuw een stokje, een fotostokje dit keer.
Ik zal proberen antwoord te geven op de volgende vragen en vraag degenen bij vraag 5 het stokje van me over te nemen.
1. Welke foto is je het meest dierbaar en waarom?
Deze foto van mijn moeder; gewoon omdat het de laatste goede is.
2. Met welk beeld viel je gisteravond in slaap?
Met het beeld van de Tempelkerk in Londen. Ik heb het boek de Davinci Code bijna uit. De karakters in het boek bevinden zich op dit moment in die kerk.
3. Wat is het laatste plaatje dat je hebt gezien?
Mijn huiswerkopdracht voor de fotocursus. Heel in het piep ziet die er zo uit:
4. Waar komt je passie voor foto’s vandaan?
Bij mijn ouders.
Mijn vader fotografeerde vroeger heel graag (dia’s).
Mijn moeder hield van alle expressieve kunstvormen.
5. Wie mag deze vragen na jou beantwoorden en vanwaar je keuze?
Ik kies drie mensen die alledrie graag fotograferen: Hanneke omdat ze eigenlijk net begonnen is met haar nieuwe camera, Anders omdat ze een heel aparte kijk op fotograferen heeft en InnoXia omdat zij altijd de juiste sfeer op de gevoelige plaat weet te leggen. Succes jullie!
En nu is ie alweer wit! Maar dit keer mijn wit. Het statement is gemaakt. Nu maar hopen dat men zo gul blijft en niet alleen voor Azië, maar voor onze behoeftige medemens in het algemeen. En verder? Weet je wat een rotkarwei het is om een waterbed te verhuizen? Grmpf. En ik heb ruzie met mijn host over mijn nietwerkende thumbnails en jawel, mijn huiswerk voor de komende fotocursus is al klaar.20 januari gaan we weer starten! Ik zal maar niks zeggen over mijn huiswerk voor mijn ‘echte’ school…Ik ben moe en aan een lekker warm waterbedje toe. Morgen weer een dag!
1. Wat is het totale grootte aan muziekbestanden op je computer?
Oeps, wil je dat echt weten?
Nou, vooruit dan: 9,72 GB (10.446.765.886 bytes) in 1078 bestanden.
2. Wat is je laatst gekochte cd?
Euhm verzinnen, Hootie & the Blowfish geloof ik.
3. Wat is letterlijk het laatst geluisterde nr voor je dit bericht las?
– Muziek van de Vangelis. Ik heb namelijk net in de bioscoop de film ‘Alexander’ gezien.
– Aan MP3: Lost van Anouk.
4.Geef 3 nrs door die je heel vaak luistert of die veel voor je betekenen.
– Samuel Barber – Adagio for Strings
– Mel C – Feel the Sun
– K’s Choice – Everything for free
5. Aan welke 3 personen geef jij het stokje door en waarom?
Aan Xan, Vlinder en erpee. Omdat het loggers zijn van wie ik de logs graag lees én omdat het, voor zover ik dat kan beoordelen natuurlijk, drie zeer uiteenlopende karakters zijn, dus dat moet 3 keer interessante muziek opleveren!InnoXia
Verhitte lichaamstemperatuur door aan de gang zijnde griep maakte dat ik zo goed als de hele dag in bed lag. En ik weet dat als ik overdag slaap dat dat onherroepelijk uitmondt in de meest bizarre waanvoorstellingen:
Halfslapend en transpirerend bevond ik me vanmiddag onder een dekbed van lijken. Ik draaide aan het dekbed, ik wilde een stukje wat niet zo zwaar was, maar het lukte me niet. Iedere keer leek het dekbed met lichamen wel zwaarder te worden. En niemand hielp me. Ik kreeg het benauwd en snapte niet waarom ik niet een licht stukje kon vinden, bleef trekken aan het dekbed en langzaam maar zeker raakte ik in paniek. Het dekbed werd te zwaar…
Sinds kort is in huize SmaRts de Dreambox volledig operationeel. Harde schijf van zo’n 160 gig erin waarmee zo’n 80 uur tv kan worden opgenomen. Een heel klein aardigheidje is onder andere dat ik schermprintjes kan maken van hetgeen uitgezonden wordt. En zojuist was dat Sting. Dus what the hack? Vooruit met de geit. Hier te zien. Nee, de thumbnails doen het nog steeds niet.
Het ziet er overigens naar uit dat SmaRts het nieuwe jaar met griep gaat starten. Inmiddels heeft ze zich kunnen douchen bij de 26ste poging om in de douche te komen. Al die andere vijfentwintig keer brak het klamme zweet haar en uit werd het zwart voor haar ogen. En nee, niet gezopen gisteren!
