9 februari 2005

Mijn tandarts is ziek. Erg ziek, want ineens is er een waarnemer. Ai. Hoe zal dat gaan?
Terwijl ik op de tandartsstoel naar het plafond staar blijkt zijn voortvarendheid:

“Uw gebit ziet er prima uit en daarom zou ík er persoonlijk geen genoegen mee nemen.”
– “Ja, maar…”, een ‘mijn-tandarts-verdedigende-positie’ innemend: “Hij heeft het wel geprobeerd, maar het lukte niet.”
“Tja, dat komt omdat het op dié manier moet en niet op die andere manier. Volgende week maar doen dan?”
– “O, euh, graag zelfs!”

Ik heb inmiddels twee afspraken staan voor een bright ’n white smile.
Whoepiiee!!

Mijn tandarts blijkt dus achteraf helaas al wat langer ziek te zijn dan gedacht.
Ik wens hem heel veel sterkte, maar deze waarnemer mag blijven!