Grmpf
Ik heb het zowat bijna gehad met dat Pivot.
Nu zijn al mijn afbeeldingen niet meer benaderbaar.
Grrr….
Update:
Ze doen het weer…pfieuw…
februari 2005
Reïncarnatie
Mijn vorige leven moét zich bij zee hebben
afgespeeld en het is vast te kort geweest.
Onweerstaanbaar is de aantrekkingskracht
die de zee momenteel op mij heeft.
Spam
Om gek van te worden. Eerst parkeren ze zich bij de referrers en nu wordt er gereageerd met nietszeggende teksten. Ze verzinnen ook elke keer weer wat nieuws. Kan ik hier iemand voor aanklagen ofzo? Ik heb daarnet wel even 100 reacties zitten verwijderen. Stelletje…
Grmpf…
Eat this, suckers!
Minispace en Marco, thanks!
Onderaan staat ie ook, maar hier ook als hint:
Vroeger – Write on Wednesday
Verwarmen deden we ons vroeger aan de kachel die beneden stond. Op de slaapkamers was het altijd koud. Als het tijd was om naar bed te gaan, dan sprong ik mijn bed in (want je wist nooit wat er onder je bed op de loer lag) en stopte zij me in. Zo strak dat ik me bijna niet kon omdraaien. Ik lag op mijn rug en aan weerskanten van mijn hoofd lagen mijn poppen. Aan weerskanten ja, want ‘als er dan een enge man kwam’, dan zou íe eerst mijn poppen te grazen nemen en niet mij.
Eén enkele keer was ik écht bang. Ik lag in het donker te wachten tot ik in slaap viel en vloog over onbekende werelden met mijn denkbeeldige vriendje. Ineens hoorde ik het piepende geluid van mijn slaapkamerdeur. Aandachtig keek ik naar de deur, maar ik kon geen beweging ontdekken, terwijl het geluid maar doorging. Het zweet brak me uit. Wat was er nou met die deur? Wat duwde er tegen de deur? Of bewoog de deur misschien vanzelf? Misschien wilden geesten wel mijn slaapkamer in!
Hoewel het licht op de overloop scheen kon ik geen schaduw onder de drempel ontdekken. Ik durfde niet te roepen. Wie weet wat die geesten zouden doen als ik riep. Ik moest ze verrassen, dat was het, dan zouden ze wel schrikken en weggaan! Ik sprong mijn bed uit en rukte met verstokte adem de deur open. Miiaaauw! Daar zat Gompie. Onze kat. Ze wilde naar binnen.
Vroeger – Write on Wednesday Meer lezen »
Kluun II
Kluun maakte mijn dag gisteren goed. En niet alleen gisteren, maar vandaag opnieuw. Maar laat ik bij gisteren beginnen. Kluun heeft uitgevonden dat ik over zijn boek ‘Komt een vrouw bij de dokter’ schreef. En hij besloot op mijn logje te reageren. Leuk! Ik wilde er direct over loggen, maar ik wist niet of hij het leuk zou vinden als ik zijn voorstel op mijn voorpaginazou gooien, dus ik mailde terug. Uiteraard over het feit dat ik zeer geinteresseerd ben in de voorproefjes en de mailinglist. En ik vroeg hem of ik nog eens over hem mocht schrijven. En vandaag per mail de mededeling dat dat geen probleem was, dus bij deze een beetje promotie van mijn kant. Omdat ik onder de indruk ben van zijn schrijfstijl en ik heel benieuwd ben naar het volgende en jullie misschien ook.
“Eind van dit jaar komt er een vervolg op Komt Een Vrouw Bij De Dokter. Als je wilt, kun je op de mailinglist, je krijgt dan o.a. meteen twee voorproefjes uit die opvolger, die als werktitel overigens Kroket Speciaal heeft. Mail ‘Ja, Ik Wil!’ naar mailinglist@kluun.nl (en je kunt er ook zo weer vanaf als je Kluun beu bent)”.
Geschreven door KLUUN (email) (www.kluun.nl) – 31 Januari 2005 – 13:27
De mail van vandaag?
“Hier, pak an, meteen een hele rits ouwe columns, een voorproefje uit mijn nieuwe boek, dat waarschijnlijk eind 2005 zal uitkomen en een fragment uit ‘Help, ik heb mijn vrouw zwanger gemaakt!’, dat 17 oktober 2004 geboren is. Achttien vellen papier in je printer en printen maar!”.
Heb ik lekker weer wat te lezen én ik heb besloten de gesigneerde versie van ‘Komt een vrouw bij de dokter’ bij hem te bestellen!