Mijn laatste werkdag daar is voorbij. Wat mails de deur uit en wat telefoontjes van mensen die me gedag wilden zeggen. Collega’s die zich zich tegoed deden aan de eitjes in het aardigheidje en een verhuisdoos(je) voor wat persoonlijke dingetjes die naar mijn nieuwe werkplek moeten. Veel zoenen en een enkeling die me verrassend lang omhelsde en twee hele mooie bloemstukjes. En dan is het grote afscheid niet eens gedaan, want vooralsnog is besloten dat uit te stellen tot een vrijdag in april, tijdens een etentje. Gezellig! En ik weet dat het tijd het voor een nieuwe uitdaging én ik heb er ook erg zin in én ik ben hemelsbreed niet heel erg ver van ze vandaan… maar toch zal ik ze missen.