Je knippert met je ogen en het is alweer eind augustus. Covid-19 waart nog immer rond. Er is nog geen vaccin en wanneer het komt en of het dan werkt weet ook nog niemand. Grote groepen mensen denken dat het allemaal zo’n vaart niet zal lopen en dat er sprake is van een hoax. Ze hebben schijt aan de regels en houden feestjes en gaan lekker op vakantie naar Ibiza. We vrezen een tweede golf, maar ergens lijkt ook die uit te blijven. Inschatten hoe het is, blijft moeilijk. Dit voorjaar werd er niemand getest en hadden we een hoop zieken/opnames. Nu wordt er meer getest en zijn er minder zieken/opnames. Ik ga ervan uit dat de meerderheid van de mensen zich tot enigszins aan de regels houdt.
Vakantiegeld bij geen vakantie
Wandeltocht Schotland, festivals en concerten verdwenen uit de agenda. Onze plannen voor een vakantie naar Japan aan het eind van 2020 vielen in duigen en werden nog afgezegd voordat er ook maar een afspraak gemaakt werd. Alles op de lange baan. Om het vakantiegeld toch een goede bestemming te geven, besloten we het in de tuin en het huis te investeren. Na 20 jaar mocht de achtertuin 15 centimeter omhoog en kwam er een nieuwe schutting en overkapping.
Werk
Op het werk zijn er wat ontwikkelingen. Ik besloot te reageren op een vacature nadat die al twee keer aan de borden hing. Nog steeds met reserves, maar ik vond het tijd voor verandering. Ze willen me. Ook niet onbelangrijk. Dat betekent dat ik uit de uitvoering ga en er een beetje ‘boven kom te hangen’. Uiteraard gedoe rondom mijn aanstelling en belachelijk hoe ik niet gemist kan worden. Daardoor wordt het pas echt in oktober. Nou ja, komt goed. Mijn flexibiliteit is vast een van de redenen dat ze me willen. Of omdat er verder niemand anders was waarschijnlijk, maar dat klinkt weer zo rot.
Covid-19 maakte wel dat de wereld om me heen kleiner werd. Ik ben sinds de straffe maatregelen 2x op mijn werkplek in Rotterdam geweest. Met de trein, metro mèt mondmasker. De rest van mijn tijd werk ik vanuit huis waar de grenzen tussen werk en privé steeds schimmiger worden. In mijn nieuwe functie heb ik waarschijnlijk geen vaste werkplek meer, dus deze periode is een prelude op het loslaten van een vaste werkstek. Alhoewel ik denk dat helaas Nederland in het zelfde schuitje zit. Post-Covid-19, mocht dat er ooit komen, zijn er zeker en vast een hoop vaste kantoorwerkplekken verdwenen.
Vriendschappen
Onlangs stond er een artikel in NRC: Vriendschap Corona zorgt ervoor dat we bewuster bezig zijn met onze vriendschappen: vertonen ze scheuren of zijn ze juist sterker dan ooit? In mijn omgeving zie ik hetzelfde gebeuren. De band die ik had met sommige vrienden pre-Covid-19 zijn anders dan nu. Er zijn mensen die ik voorheen wekelijks zag of sprak, terwijl ik die sinds de uitbraak nog maar 1 x heb gezien of gesproken en dan eigenlijk alleen omdat ik er naartoe ging. Anderen zie ik nu dagelijks; we eten bij elkaar, we brengen avonden met elkaar door, hun kinderen blijven logeren en we doen spelletjes in de tuin. Maf, wat een gekke tijd is dit.
Wandelen
Toen het allemaal weer een beetje corona-veilig leek, bedachten Zuslief en ik om naar Schotland te gaan en een paar TGO-wandelaars te ontmoeten tijdens een wandeling aldaar. Maar net toen we een vlucht wilden boeken ging het Verenigd Koninkrijk weer op slot voor Nederlanders. Jammerdebammer. En zonder grote wandelvakantie in het vooruitzicht blijken Zuslief en ik helaas structuurloos. Bovendien neemt haar onregelmatige werk andere dagen in haar agenda dan mijn werk in de mijne in beslag. Dan komt er van wandelen vrij weinig. Zo gaat dat.
Af en toe doe ik een poging tot wandelen en probeer mijn kilometertjes te maken. Een van mijn schoenen heeft een opknapbeurt gehad met een reparatie en een verzoling. Ik probeer ondertussen mijn uitrusting wel op peil te houden en vervang met enige regelmaat wat zwaardere zaken voor iets lichters, daar waar (vooral financieel) mogelijk. Soms vergt dat enige handenarbeid. Zoals het maken van ultralichtgewicht etuitjes en portemonneetjes.
Met de nieuwe tuin en overkapping, is ook slapen in eigen tuin weer een van de mogelijkheden. Voorwaarde is wel dat ik dan een tent heb die uit zichzelf kan blijven staan en niet afhankelijk is van haringen. Het internet afstruinend vond ik een superaanbieding van een MSR Hubba Hubba NX (de solo versie). Niet veel lichter dan onze cheap-ass Chinese supermarkttent die voor de thru-hikes nog echt wel voldoet en zeker kleiner wat inhoud betreft, maar hij is vrijstaand. Ben er blij mee en hoop ‘m snel uit te kunnen proberen.
Maar nu eerst vakantie. Afgelopen vrijdag heb ik de computer en mijn werktelefoon uitgezet. Ik had ernstig behoefte aan even geen werk. Deze week is de week van klusjes afmaken in huis, genieten van de tuin, mijn Japanse zomerhuiswerk afmaken, het kattenblad opleveren en een oude auto die ge-apk’t moet worden. Heel misschien trek ik de wandelschoenen aan en vul ik mijn rugzak om een deel van het roots-pad te gaan lopen. De week is al begonnen, dus lang zal het niet worden, maar twee of drie nachtjes kamperen moet te doen zijn.
Zwitserland
We hebben dan geen thru-hike in de planning, maar we gaan wel even naar de bergen. Als de omstandigheden het toelaten, hopen Zuslief en ik de tweede week van september naar Arolla in Zwitserland te rijden. Daar willen we gaan kamperen en wandelen. De camping ligt op 1900 meter hoog en er zijn tal van wandelroutes.
Volgende week wordt een week waarin ik hopelijk met mijn betere helft een weekje op pad ga met de auto met tent en barbecue achterin en we zien waar de weg ons brengt. Eerst maar eens kijken of we die oude auto weer op gang krijgen met minimale inzet.
Nederlands
English
Gàidhlig
Français
Italiano
Deutsch
Español
Türkçe
Laatste reacties