12 april 2004

Al sinds jaar en dag zijn mijn ouders mijn steun en toeverlaat. Heel trots ben ik ook op de relatie die ik met ze had.

Vooral mijn moeder was superenthousiast en vol energie. Had ik een idee, dan had zij het bij wijze van spreken al uitgevoerd, of Pa opdracht gegeven. Of andersom. Vanaf het moment dat ik het huis uit ging, probeerden ze me de zaken vooral zelfstandig te laten doen. Ik weet dat ze met kromme tenen zaten omdat ze zich er zo graag tegenaan bemoeid zouden hebben.

Ze hielden zich in.
Want altijd kwam dan dat moment waarop ik hulp vroeg en/of uiteindelijk wilde weten wat zij ervan vonden en hen erbij betrok.
Daar genoten ze van en ik ook. Als ik blij was met iets, dan waren zij bij wijze van spreken dubbel blij. Enthousiast en trots.

Vandaag heb ik na het hele wit-gebeuren mijn huiskamer helemaal aan kant gemaakt. Écht alles is schoon, álles! Je kunt hier nu warempel van de vloer eten. Het is waanzinnig. Alles wit en lekker schoon. Alle meubels verschoven en ineens lijkt de huiskamer een balzaal!
Ik ben trots en blij en ik wil het aan iedereen laten zien.