Je raakt me aan.
Ik deins terug.
Je bent te dichtbij.
Ik voel je adem.
Je zucht.
In mijn nek.
Je staat te dichtbij.
En je stinkt uit je bek.
Hahaha!
Ik wilde een heel verhaal opschrijven over hoe mensen in een volgepropte metro in ‘je ruimte’ komen en hoe erg dat soms is, maar ineens besloot mijn gedachtenkronkel het op een rijmen te zetten. Sorry. %-)