[VOOR ALLEN…]

Weer een moeilijk moment voorbij.
Het was druk en dat is ook niet zo gek. Er kwam geen einde aan de rij mensen. Fijn om te weten dat er zoveel mensen meeleven!
Al die mensen heb ik ter plekke kunnen bedanken.

Hier werd ook verschrikkelijk meegeleefd door jullie allemaal. Ik wil jullie hiervoor ook bedanken. De meesten heb ik al via hun log bedankt, maar sowieso nog even voor iedereen én twee kanjers hier op de web-log speciaal:

Het is allemaal moeilijk, maar we hebben weer een fase achter de rug.
Een nieuwe fase begint….

Waar we nu mee moeten gaan leven is dat we geen *kind* meer zijn. Ook moeten we elkaar nu niet uit het oog gaan verliezen…de gemeenschappelijke factor is nu immers verdwenen. We moeten dat gewoon niét toestaan!
Maar voorlopig zijn we nog zoet met een hoop geregel en uitzoeken van zaken en spullen…..

Én… we hebben twee van die karweien doorstaan, we zijn sterk genoeg om ook hier mee om te kunnen gaan!

11 gedachten over “[VOOR ALLEN…]”

  1. Hoi meisje…met liefde gedaan hoor…hoop dat jullie het allemaal een beetje ‘bewust’ hebben kunnen meemaken…Vaak gaat zo’n dag in een roes voorbij…Gelukkig zijn er een hoop familieleden en mensen die jullie daarin steunen…Fijn om te lezen…en we zijn immers op de wereld om elkaar te helpen he…de weg van verwerking zal oneindig lijken maar heus t zal ooit n plekje gaan krijgen ook al heb je er nu geen vrede mee…Jullie weten me te vinden he als je steun nodig hebt..Wij verliezen elkaar niet uit het oog….Alle sterkte zowiezo voor de komende tijd..maar denk ook n beetje aan jezelf he….Dat loggen kan een uitstekende uitlaadklep zijn maar probeer jezelf niet voorbij te lopen…
    Een warme knuffel van mij….

  2. De dagen die volgen zullen ongetwijfeld herinringen oproepen. Een leeg huis….dierbare spullen van je vader en moeder…foto’s…kleine persoonlijke dingen. Geen gemakkelijke taak.
    Wens van harte dat jullie beide de kracht hebben om door deze tijd heen te komen. Neem de tijd ook voor je zelf….
    Kus, Vincent

  3. Marty & Max,
    was goed jullie ook weer ’s te zien. Hoewel de reden van dit weerzien nogal klote was. Vanaf nu krijgen jullie eindelijk tijd om dingen te verwerken. (Mochten wij daar op de één of andere manier een steentje in bij kunnen dragen, weet je ons te vinden.) Volgende keer maken we wel ff een praatje. Sterkte&Geluk!

  4. deze computeranalfabeet had dat berichtje onder m’n eigen naam ingeklopt. En nou plaatst die eigenwijze knoppenkast ’t onder Ireentje d’r naam. Nou ja, het is in ieder geval echt gemeend. Groeten aan Max.
    Sterkte!

  5. Heel veel sterkte en succes met de dingen die jullie nog moeten doen.
    Dát lijkt me zo erg: je bent niemands kind meer……… 🙁
    Gelukkig hebben jullie elkaar nog……..hè gets, dat staat er zo raar “gelukkig”……….. 🙂

  6. geen kind meer zijn lijkt me erg en is niet voor te stellen. maar jullie blijven toch hun kinderen, net zoals zij jullie ouders, alleen zijn jullie hier en zij zijn ergens anders…
    sterkte!

Laat een reactie achter

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *

Deze site gebruikt Akismet om spam te verminderen. Bekijk hoe je reactie-gegevens worden verwerkt.

Scroll naar boven