Het langste natuurpad van Nederland: het Roots Natuurpad. Lang verhaal kort: bijna 500 kilometer in 19 dagen. Een feuilleton in tig delen. Dit is deel 2.
Dag 2: Appingedam – Harkstede
Appingedam
Na een prima nacht hebben we onze rugzak weer gepakt en de blokhut verlaten. Bij het tanden poetsen in het sanitairgebouw was Zuslief haar usual crazy self. Het weer was prima; blauw in de lucht beloofde dat het een goede dag zou worden. Bij de receptie van de camping hebben we om 9 uur de bestelde croissantjes opgehaald en daarna konden we weer op pad.
We hadden gepland om, via de dezelfde weg als de dag ervoor, weer terug te lopen naar het punt waarop de onze route zouden kunnen vervolgen: de Woldbrug. Maar om nu opnieuw semi-illegaal over een afgesloten weg en door een broedgebied te lopen, vonden we geen prettig idee. Daarom besloten we dit keer maar volledig door de bewoonde wereld van Appingedam terug te lopen en de route bij de Woldbrug volgens plan verder te volgen.
In Appingedam liepen we opnieuw over de historische stadsweg. Met het door Appingedam lopen werden we aardig geconfronteerd met de NAM-schade (door gaswinning) aan de huizen aldaar. Zo spraken we verschillende mensen, waaronder een vriendelijke mevrouw die in een tijdelijke woning aan de Dijkhuizenweg verbleef. Ze was erg geïnteresseerd in onze wandeling. Haar eigen huis is zo kapot, dat het onbewoonbaar is en volledig gerestaureerd moet worden. De tijdelijke NAM-woningen zagen er overigens schitterend uit. Maar triest blijft het.
Gekke draadjes in de schoenen?
We zijn over het fietspad naast een drukke weg met veel verkeer Appingedam uitgelopen en de Woldbrug overgegaan naar de andere kant van het Eemskanaal. Op weg naar het Schildmeer. Het Schildmeer is prachtig. Je loopt daar natuurgebied ’t Roegwold in. Eigenwijs volgden wij een bord en stapten van het geasfalteerde pad af. Tussen zonnende koeien door werd het weiland echter steeds minder begaanbaar. Bovendien bleek op de kaart dat we helemaal nergens naar toe konden. Of in het water van Tetjehorn zouden eindigen. Toch maar weer terug genavigeerd naar het fiets- / voetpad. Om daar te komen, moesten we wel over wat schrikdraad klimmen, maar onze Altra schoenen waren daar prima tegen bestand.
Het was prachtig weer, heerlijk zonnetje en korte mouwen kon gewoon. onder mijn voeten werd ik echter een vervelend gevoel gewaar. Al eerder had ik onder het binnenzooltje van mijn schoenen een plakkertje met 2 draadjes zien zitten. Die twee draadjes werden behoorlijk vervelend en ik kreeg het gevoel dat als ik er er nog veel langer op zou lopen, ik een blaar zou lopen. Zodra het kon hebben we ze nader geïnspecteerd. De draadjes leken geen functie te hebben, op het eerste gezicht. Zuslief had een schaartje bij en dus heb ik de draadjes afgeknipt in de hoop dat mijn schoenen niet niet helemaal uit elkaar zouden vallen. Dat was niet het geval en mijn voetjes waren erg blij met het weghalen van die vervelende draadjes. Wat een opluchting en gelukkig ook op tijd. Een eventuele blaar had nog geen kans gekregen.
Wildemansheerd
Vóór onze wandeling van start ging, hadden we via insta al contact met natuurkampeerterrein Wildemansheerd. Omdat hun camping niet op het juiste tijdstip in onze route paste, beloofden we dat we wel langs zouden komen voor een kop koffie. Tegelijkertijd is het ook leuk om eens te kijken hoe de verschillende kampeerterreinen langs de route er uit zien. We zijn dus van onze route afgestapt om er even een bezoekje te brengen. We werden er hartelijk welkom geheten en kregen een rondleiding over de camping. We mochten even van hun toilet gebruik maken en kregen een bak koffie aangeboden. Geweldig. We moesten er een stukje voor om lopen, maar het was het waard. We hebben een Hiking Sisters-badge achtergelaten.
Daarna vervolgden wij onze route langs het Dannemeer. over het Slochterdiep naar Woudbloem. Vlak daarna kregen we een hongerklop en verorberden we een paar stukje Oude Rotterdamsche. Heerlijk. Vanaf dat punt liepen we eigenlijk zo weer de beoogde wereld van Harkstede in. Aan de Hoofdweg ligt een Coop en daar zijn we boodschapjes gaan doen voor het ontbijt en de lunch voor de volgende dag: broodjes, kaas en yoghurt met muesli. Het is best een beetje raar om met zo’n grote rugzak om een supermarkt in te lopen, maar eigenlijk niemand die er van opkeek. Op het laatste stukje naar camping Grunopark passeerden we een oude kerk waar we natuurlijk even een kijkje hebben genomen en ook iets in het gastenboek.
De kerk van Harkstede in de Groningse gemeente Slochteren werd gebouwd aan het einde van de 17e eeuw. Het is de derde kerk op deze plek. De eerste kerk stamde uit de Middeleeuwen. Die werd afgebroken in 1691, waarna de huidige kerk werd gebouwd. De toren dateert uit de tijd van de eerste kerk en werd gebouwd, rond 1250. De toren stond los van de kerk totdat de huidige kerk ertegenaan werd gebouwd. De borgheer van Klein Martijn bij Harkstede, Henric Piccardt, die tevens collator was van de kerk van Harkstede, besloot rond 1690 om de oude 13e-eeuwse kerk van Harkstede af te breken. Op 25 oktober 1691 vond de laatste dienst plaats in de oude kerk. De toren bleef gespaard en diende nog lange tijd als cachot.
Thuisbezorgd.nl
‘Het is maar Nederland, hoor!’, antwoordden we vaak op de vraag: ‘Hoe doen jullie dat dan met eten?’
Waar een beetje stad in de buurt is of waar een horecagelegenheid is, is ook thuisbezorgd.nl. Tenminste, zolang er signaal op de telefoon is uiteraard. Nu is dat in Nederland zelden een probleem. Al in de Coop in Harkstede hadden we bedacht dat we ons na het opzetten van onze tentjes zouden verwennen met wat Thuisbezorgd op het menu zou hebben staan.
Bij de camping aangekomen moesten we even zoeken naar de eigenaar omdat de receptie al gesloten bleek. Ook al was het mei, blijkbaar waren we toch erg vroeg in het seizoen. Waarschijnlijk omdat het in de periode ervoor erg nat was en veel mensen eerder waren vertrokken of niet eens gekomen. Voordeel was wel dat er voldoende plek was. Nadeel was dat de horeca nog gesloten was. Maar ja, we wisten dat we konden laten bezorgen. En deze camping had bovendien voldoende droge grond. Erg fijn als je kampeert in een tentje.
We hebben een mooi plekje uitgezocht en hebben onze tentjes opgezet. Voor Zuslief de eerste keer dat ze haar Lanshan 1 pro tentje ging uitproberen, spannend. Ik heb tot op heden de aankoop van een enkelwandig tentje steeds uitgesteld, omdat ik niet helemaal zeker weet of dat wel werkt in een vrij nat klimaat met condensatie, enzo. Ik was ook erg benieuwd dus. Bakkie thee gezet, pizza besteld en gegeten en we hebben nog een rondje over het grote terrein gemaakt. Men kan er waterskiën in het water waaraan de camping ligt en er is nog veel meer te doen. In de zomer is het er vast hartstikke druk, nu waren er wel wat mensen, maar druk was het er zeker niet. Op de camping waren vooral mensen die er het hele jaar door zijn omdat ze een vast plek hebben.
Het was een lange dag vandaag en we zijn niet al te laat onze tenten ingedoken. Dag 2 zat er op.
